ਫਰੀਦਕੋਟ ਅਗਵਾ ਕਾਂਡ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ 'ਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ

                           ਓੜਕ ਸੱਚ ਰਹੀ:

ਫਰੀਦਕੋਟ ਅਗਵਾ ਕਾਂਡ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ 'ਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰਦਿਆਂ

ਫਰੀਦਕੋਟ ਦੇ ਬਹੁ-ਚਰਚਿਤ ਅਗਵਾ ਕਾਂਡ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਸਜ਼ਾਵਾਂ, ਲੋਕ-ਆਵਾਜ਼ ਅਤੇ ਲੋਕ-ਸੰਗਰਾਮ ਦੀ ਹੋਈ ਮਾਣ-ਮੱਤੀ ਜਿੱਤ ਨੇ ਇਸ ਅਗਵਾ ਕਾਂਡ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਪਰਤਾਂ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਪਰਤਾਂ ਸੱਚ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਕੂੜ ਦੇ ਬੇੜੇ 'ਤੇ ਸਵਾਰਾਂ ਦੀ ਸ਼ਨਾਖਤ ਕਰਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। 
ਬਾਬਾ ਫਰੀਦ ਦੀ ਨਗਰੀ ਫਰੀਦਕੋਟ ਦੀ ਨਾ-ਬਾਲਗ ਧੀ ਜਦੋਂ ਬੀਤੇ ਵਰ੍ਹੇ 24 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਦਿਨ ਦਿਹਾੜੇ ਘੁੱਗ ਵਸਦੇ ਸ਼ਹਿਰ ਫਰੀਦਕੋਟ ਤੋਂ ਅਗਵਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਾਂ ਇਸ ਹਿਰਦੇਵੇਦਿਕ ਘਟਨਾ ਨੇ ਇੱਜਤਾਂ ਦੇ ਰਾਖਿਆਂ, ਇਨਸਾਨੀ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੇ ਝੰਡਾਬਰਦਾਰਾਂ, ਹੱਕ, ਸੱਚ, ਇਨਸਾਫ ਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰਾਂ, ਦੁੱਲੇ ਭੱਟੀ, ਗ਼ਦਰੀ ਬਾਬਿਆਂ ਅਤੇ ਭਗਤ-ਸਰਾਭਿਆਂ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਨੂੰ ਧੁਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਵਲੂੰਧਰ ਕੇ ਅਤੇ ਝੰਜੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। 
ਇਹ ਕਾਰਾ ਨਾ ਚੋਰੀ-ਛੁਪੇ ਹੋਇਆ। ਨਾ ਰਾਤ ਦੇ ਹਨੇਰੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। ਦਿਨ-ਦੀਵੀਂ ਅਗਵਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹੀ ਘਰੋਂ ਧੂਹਿਆ ਗਿਆ। ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਸਿਰ ਪਾੜਿਆ ਗਿਆ। ਬਾਹਵਾਂ ਤੋੜੀਆਂ ਗਈਆਂ। ਲੜਕੀ ਦੇ ਬਾਪ ਦੀ ਵੀ ਬਾਂਹ ਭੰਨੀ ਗਈ। ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਨੇ ਬੱਕਰੇ ਬੁਲਾਏ। ਗੋਲੀਆਂ ਚਲਾਈਆਂ। ਜਬਰੀ ਘੜੀਸਦੇ ਹੋਏ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਗੱਡੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਕੇ ਭੱਜਣ ਲੱਗੇ। ਗੱਡੀ ਨਾਲੇ ਵਿੱਚ ਫਸ ਗਈ। ਅਗਵਾਕਾਰ ਪਿਸਤੌਲਾਂ, ਬੰਦੂਕਾਂ 'ਚੋਂ ਪਟਾਕੇ ਚਲਾਉਂਦੇ ਰਹੇ। 
ਅਗਵਾ ਕੀਤੀ ਲੜਕੀ ਦਾ ਵਾਰਦਾਤ ਵਾਲਾ ਇਹ ਘਰ ਜੇ ਪੈਦਲ ਚੱਲ ਕੇ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪੁਲਸ ਥਾਣੇਂ ਤੋਂ 7 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਹੈ। ਬੋਲ਼ੇ ਕੰਨਾਂ ਨੂੰ ਗੋਲੀਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਨਾ ਦਿੱਤੀ। ਬੇਖੌਫ਼ ਹੋਇਆ ਅਗਵਾਕਾਰ ਟੋਲਾ, ਉਲਟਾ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾਵੇ, ਧਮਕੀਆਂ ਦਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੜੇ ਆਰਾਮ ਨਾਲ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਅਗਵਾ ਕਰਕੇ ਲੈ ਗਿਆ। 
ਅਗਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਟੋਲੇ ਦਾ ਸਰਗਣਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ, ਅਕਾਲੀ-ਆਗੂ ਡਿੰਪੀ ਸਮਰਾ ਦੀ ਓਟ-ਛਤਰੀ ਸਦਕਾ, ਬਾਵਜੂਦ ਅੱਧੀ ਦਰਜਣ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਿਰ ਪਏ ਕੇਸਾਂ ਦੇ, ਅਗਵਾ ਕਾਂਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਬਾਬਾ ਫਰੀਦ ਦੇ ਮੇਲੇ 'ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਟੀਸੀ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਗੋਡੇ ਮੁੱਢ ਸਸ਼ੋਭਤ ਸੀ। ਅਜਿਹੇ ਅਗਵਾਕਾਰ ਖਿਲਾਫ ਐਫ.ਆਈ.ਆਰ. ਦਰਜ ਕਰਵਾਉਣ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ਹੋਏ ਆਪ ਥਾਣੇ ਪੁੱਜੇ ਮਾਪਿਆਂ ਦੀ ਪੁਕਾਰ ਬੂਟਾਂ ਹੇਠ ਰਗੜੀ ਗਈ। ਪੀੜਤ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਨ ਲਈ ਜਾਗਦੀ ਜਮੀਰ ਵਾਲੇ ਨਿਰਭੈ ਹੋ ਕੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤਰੀ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਟਿੱਚ ਕਰਕੇ ਜਾਣਿਆ ਗਿਆ। ਮਾਪਿਆਂ ਅਤੇ ਹਾਅ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਮਾਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਜਖ਼ਮਾਂ 'ਤੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਲੂਣ ਭੁੱਕਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ''ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਬਾਂਹ 'ਚ ਬਾਂਹ ਪਾ ਕੇ ਗਈ ਹੈ'' ਕੂੜ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਿੱਢਿਆ ਗਿਆ। ਧਮਕੀਆਂ ਦਾ ਬਾਜ਼ਾਰ ਸੋਚੀ ਸਮਝੀ ਸਕੀਮ ਨਾਲ ਗਰਮਾਇਆ ਗਿਆ। ਲੋਕ ਮਨਾਂ ਅੰਦਰ ਪਨਪਦਾ ਰੋਹ ਜਰਬਾਂ ਖਾਣ ਲੱਗਾ। ਫਰੀਦਕੋਟ ਵਾਸੀ ਤੜਫ ਉੱਠੇ। ਸਾਂਝੀ ਐਕਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ ਬਣੀ। ਲੋਕ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤਰ ਪਈਆਂ। ਪੁਲਸ ਦੇ ਉੱਚ ਅਧਿਕਾਰੀ, ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਅਣਸੁਣੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ। ਮਨਘੜਤ ਤੋਤਕੜੇ ਸੁਣਾਉਣ ਲੱਗੇ। ਦਿਨ ਬੀਤਦੇ ਗਏ। ਲੋਕ ਮਨਾਂ ਅੰਦਰ ਸੁੱਤੀ ਕਲਾ ਜਾਗ ਪਈ। ਕੁੜੀ ਦੇ ਅਗਵਾ ਦਾ ਮਸਲਾ, ਇੱਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਮਸਲਾ ਬਣਨ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਗਿਆ। ਫਰੀਦਕੋਟ ਸ਼ਹਿਰ ਮੁਕੰਮਲ ਬੰਦ ਹੋਇਆ। ਜੈਤੋ ਸਮੇਤ ਲਾਗਲੇ ਕਸਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਰਿਹਾ। ਅਕਾਲੀ-ਭਾਜਪਾ ਨੇਤਾਵਾਂ, ਵਿਧਾਇਕਾਂ ਅਤੇ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦਾ ਫਰੀਦਕੋਟ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਵੜਨਾ ਮੁਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਨੇਤਾ ਨੇ ਚੋਰੀ-ਛਿਪੇ ਜਾਂ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਲਾਮ-ਲਸ਼ਕਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਵੜਨ ਦੀ ਸੋਚੀ ਤਾਂ ਜਬਰਦਸਤ ਘਿਰਾਓ ਹੋਏ। ਪਿੱਟ-ਸਿਆਪੇ ਹੋਏ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸੁਆਲਾਂ ਅੱਗੇ ਲਾ-ਜੁਆਬ ਹੋਏ। ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਲਦੀ ਭਾਲ ਕੇ ਲਿਆਉਣ ਦੇ ਵਾਅਦੇ ਕਰਕੇ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ। 
ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਵਕਤ ਬੀਤਦਾ ਗਿਆ, ਪਾਲਾਬੰਦੀ ਹੋਰ ਗੂਹੜੀ, ਤਿੱਖੀ ਅਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦੀ ਗਈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਲੋਕ ਰੋਹ ਦੀ ਜਵਾਲਾ ਫੁੱਟ ਪਈ। ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ, ਕਿਸਾਨਾਂ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ, ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ, ਔਰਤਾਂ, ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ, ਵਕੀਲਾਂ, ਜਮਹੂਰੀਅਤ ਅਤੇ ਇਨਸਾਫਪਸੰਦ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਨੇ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਰਪ੍ਰਸਤਾਂ ਖਿਲਾਫ ਮੋਰਚਾ ਹੋਰ ਵੀ ਭਖ਼ਾ ਦਿੱਤਾ। ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਪੁਲਸ ਦੇ ਕੁਝ ਉੱਚ ਦਰਜਾ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪਿੱਠ ਥਾਪੜਨ 'ਚ ਕੋਈ ਰੜਕ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ, ਉਥੇ ਪੁਲਸ ਮੁਲਾਜ਼ਮਾਂ ਦੇ ਗਿਣਨਯੋਗ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਮੀਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਦਿਆਂ ਨੈਤਿਕ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਸੁੱਚਤਾ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦਾ ਵੀ ਪ੍ਰਮਾਣ ਦਿੱਤਾ। ਉਧਰ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂਆਂ, ਗੁੰਡਾ ਗਰੋਹਾਂ, ਸਿਰਮੌਰ ਹੁਕਮਰਾਨਾਂ ਅਤੇ ਝੁਠ ਦੇ ਸੌਦਾਗਰ, ਰਾਜ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਧੁਤੂ ਬਣੇ ਪੰਜਾਬੀਅਤ ਦੇ ਅਲੰਬਰਦਾਰ ਕਹਾਉਂਦੇ ਇੱਕ ਅਖਬਾਰ ਨੇ ਅਗਵਾਕਾਂਡ ਨੂੰ 'ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ ਕਿੱਸਾ' ਬਣਾ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਾ ਛੱਡੀ। 
ਪੁਲਸ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨਘੜਤ ਕਹਾਣੀਆਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ। ਕੁੜੀ ਵੱਲੋਂ ਸ਼ਾਦੀ ਕਰਾ ਲਏ ਜਾਣ ਦੀਆਂ ਜਾਅਲੀ ਫੋਟੋਆਂ ਪ੍ਰੈਸ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ। ਜਿੱਥੇ ਪ੍ਰੈਸ ਦੇ ਵਡੇਰੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਪੀੜਤ ਧਿਰ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਥਾਂ ਦਿੱਤੀ, ਉਥੇ ਰਾਜ ਦਰਬਾਰ ਦੇ ਚਹੇਤੇ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪੁਸ਼ਤਪਨਾਹੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪੱਤਰਕਾਰਤਾ, ਮਾਨਵੀ, ਜਮਹੂਰੀ ਅਤੇ ਨੈਤਿਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਬੇਹਯਾਈ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਪਲੀਤ ਕੀਤੀ। ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰਨ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਲਿਆ। 
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਏਕਤਾ (ਉਗਰਾਹਾਂ) ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਯੂਨੀਅਨ  ਨੇ ਹੋਰ ਤਿੱਖੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਛੇੜ ਦਿੱਤੇ। ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਤਾਰਾਂ ਖੜਕਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਬਲ ਅਤੇ ਛਲ ਦੇ ਹਥਿਆਰ, ਸਰਕਾਰੀ ਸਰਪ੍ਰਸਤੀ ਹੇਠ ਹੋਰ ਚੰਡੇ ਗਏ। ਇੱਕ ਬੰਨੇ ਲੋਕ ਹਮਦਰਦੀ, ਲੋਕ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ, ਲੋਕ-ਰੋਹ ਨੂੰ ਭੰਨਣ ਲਈ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਖਿਲਾਫ ਹੋਛਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਿੱਢਿਆ  ਗਿਆ। ਦੂਜੇ ਬੰਨੇ ਸੰਘਰਸ਼ਸ਼ੀਲ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੇ ਗਲ਼ ਅੰਗੂਠਾ ਦੇਣ ਲਈ 'ਹੁਕਮਨਾਮੇ' ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕਿ ''ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਐਵੇਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਸਪੀਕਰ ਲੈ ਕੇ, ਨਾਅਰੇ ਮਾਰਦੇ, ਮੁਜਾਹਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕੁੜੀ ਦੀ ਬੇ-ਅਦਬੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ੜਕਾਂ 'ਤੇ ਨਿਕਲਣ ਤੋਂ ਜਬਰੀ ਰੋਕਿਆ ਜਾਏਗਾ। ਲੋਕ ਰੋਹ ਹੋਰ ਵੀ ਪ੍ਰਚੰਡ ਹੋ ਗਿਆ। ਸ਼ਰੇਆਮ ਭਰੇ ਇਕੱਠਾਂ, ਮਾਰਚਾਂ, ਲੇਖਾਂ ਆਦਿ ਵਿੱਚ ਅਗਵਾਕਾਰ ਗਰੋਹ ਦੀ ਪਿੱਠ ਥਾਪੜਨ ਵਾਲੀ ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਪੁਲਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ। ਰਾਜ ਨਹੀਂ ਸੇਵਾ, 'ਨੰਨੀ ਛਾਂ', 'ਧੀਆਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰੋ' ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਜਨਤਕ ਆਵਾਜ਼ ਨੇ ਫੂਕ ਕੱਢ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ। ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਸੇਕ ਲੱਗਣ ਲੱਗਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਕੀਮਾਂ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਮੂਧੇ ਵੱਜਣ ਲੱਗੇ। ਮਸਲਾ ਹੋਰ ਵੀ ਵਿਆਪਕ ਅਤੇ ਤਿੱਖਾ ਰੁਖ਼ ਧਾਰਨ ਕਰ ਗਿਆ। 
ਲੋਕ-ਰੋਹ ਤੋਂ ਤ੍ਰਬਕੇ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਤਰੇਲੀਆਂ ਆਉਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੋਂ ਗੋਲੀਆਂ ਰੇੜ੍ਹਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਾਕਮਾਂ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜਨਤਕ ਰੋਹ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣਾ ਪਿਆ। 'ਲੜਕੀ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਹੈ, ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ, ਸਾਡੀਆਂ ਸੂਹੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀ ਸੂਚਨਾ ਹੈ' ਵਰਗੇ ਹੋਛੇ ਬਿਆਨ ਦਾਗ਼ਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਥਾਂ ਥਾਂ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਮੁੱਖ ਸਰਗਣੇ ਦੇ ਜੋਟੀਦਾਰ ਧੜਾਧੜ ਫੜੇ ਜਾਣ ਲੱਗੇ। ਫੜੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ 'ਕਾਕੇ' ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੇ ਸਕੇ ਸਾਬਤ ਹੋਣ ਲੱਗੇ। ਅਖੀਰ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕੁੜੀ ਅਤੇ ਅਗਵਾਕਾਰ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਫੜ ਕੇ ਫਰੀਦਕੋਟ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। 
ਭਾਵੇਂ ਰੱਸੀ ਸੜ ਗਈ ਪਰ ਵੱਟ ਨਾ ਗਿਆ। ਫਰੀਦਕੋਟ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਅਦਾਲਤੀ ਹੁਕਮਾਂ ਦੇ ਆਪ ਹੀ ਅਰਥ ਕੱਢਦਿਆਂ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤ ਪੁਲਸ ਪਹਿਰੇ ਵਿੱਚ ਜਲੰਧਰ ਨਾਰੀ ਨਿਕੇਤਨ ਵਿੱਚ ਤਾੜ ਦਿੱਤਾ। ਮਾਪਿਆਂ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ, ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਜਮਹੂਰੀਅਤ-ਪਸੰਦ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੱਕ ਨੂੰ ਵੀ ਮਿਲਣ 'ਤੇ ਰੋਕਾਂ ਮੜ੍ਹ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਹਫ਼ਤਿਆਂ-ਬੱਧੀ ਮਾਪੇ ਰਾਹਾਂ ਦੀ ਖਾਕ ਛਾਨਣ ਲੱਗੇ। ਉੱਧਰ ਬਠਿੰਡੇ ਅਤੇ ਹੋਰਨਾਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦਾ ਰੋਹ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਜਬਰੀ ਪੁਲਸ ਹਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਖਿਲਾਫ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਉਮੜ ਪਿਆ। ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਐਕਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਕੇ.ਯੂ. ਏਕਤਾ (ਉਗਰਾਹਾਂ), ਪੰਜਾਬ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨਾਰੀ ਨਿਕੇਤਨ ਦੇ ਬਾਹਰ ਅਣਮਿਥੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਧਰਨਾ ਮਾਰਨਗੀਆਂ। ਇਹ ਧਰਨਾ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਵਾਉਣ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਹੇਗਾ। ਇਸ ਐਲਾਨ ਨੇ ਹਾਕਮਾਂ ਅਤੇ ਅਗਵਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਪੂਰਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠੋਂ ਜ਼ਮੀਨ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ। ਉੱਧਰ ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨਿਸ਼ਕਾਮ ਸੇਵਕ ਅਤੇ ਨਿੱਡਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਵਕੀਲ ਐਨ.ਕੇ.ਜੀਤ ਅਤੇ ਵਕੀਲ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਉੱਚੀਆਂ ਸੁੱਚੀਆਂ ਕਦਰਾਂ-ਕੀਮਤਾਂ ਦਾ ਪਰਚਮ ਬੁਲੰਦ ਕੀਤਾ। ਹੱਕੀ ਮੰਗ ਲਈ ਅਦਾਲਤ ਦਾ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ। ਅਖੀਰ ਲੋਕ ਮੰਗ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ। ਨਾਰੀ ਨਿਕੇਤਨ ਅੱਗੇ ਧਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਦੀ ਤਾਰੀਖ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਅਦਾਲਤੀ ਹੁਕਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਲੜਕੀ, ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡੱਕੇ ਹੋਏ ਨਿਸ਼ਾਨ, ਡਿੰਪੀ ਸਮਰਾ ਅੱਗ ਤੋਂ ਲਿਟਣ ਲੱਗੇ। 
ਲੋਕ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਚੌਕਸੀ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਫਰੀਦਕੋਟ ਵਿੱਚ ਬੀ.ਕੇ.ਯੂ. ਏਕਤਾ (ਉਗਰਾਹਾਂ) ਨੇ ਲਾ-ਮਿਸਾਲ ਇਕੱਠ ਕੀਤਾ। ਐਕਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਉੱਦਮ ਨਾਲ ਹੋਈ ਇਸ ਇਕੱਤਰਤਾ ਵਿੱਚ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਮਾਪੇ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਹੋਏ। ਲੜਕੀ ਨੇ ਲਿਖਤੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿੱਚ ਸੱਚੋ-ਸੱਚ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡੱਕੇ ਗਰੋਹ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਪੈਰਾਂ ਦੀ ਪੈ ਗਈ। ਜੇਲ੍ਹ 'ਚੋਂ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਿੰਘ ਨੇ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਲੜਕੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਧਮਕੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਬੀ.ਕੇ.ਯੂ. ਏਕਤਾ (ਉਗਰਾਹਾਂ) ਨੇ ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਲੜਕੀ ਦੇ ਘਰ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਪਹਿਰਾ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਫਰੀਦਕੋਟ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੋਨੇ ਕੋਨੇ ਤੋਂ ਆਈਆਂ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਵਗਦੇ ਦਰਿਆ ਨੇ ਔਰਤ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਧਮਕੀਆਂ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਚਿਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ। ਪੀੜਤ ਧਿਰ ਦੇ ਲੋਕ-ਸੇਵਕ ਵਕੀਲ ਐਨ.ਕੇ. ਜੀਤ ਨੂੰ ਝੂਠੇ ਕੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝਾਉਣ, ਜਾਨ-ਲੇਵਾ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਗੋਂਦਾਂ ਗੁੰਦੀਆਂ ਜਾਣ ਲਗੀਆਂ। 
ਅਖੀਰ 27 ਮਈ ਨੂੰ ਹੋਏ ਇਤਿਹਾਸਕ ਫੈਸਲੇ ਨੇ ਪੀੜਤ ਲੜਕੀ, ਉਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਨ ਵਾਲੀਆਂ ਜਮਹੂਰੀ ਇਨਕਲਾਬੀ, ਲੋਕ-ਹਿਤੈਸ਼ੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਦੇ ਸਹੀ ਸਟੈਂਡ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਇਸ ਬਹੁ-ਚਰਚਿਤ ਕਾਂਡ ਸਬੰਧੀ ਹੋਏ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਦੇ ਸਬਕਾਂ ਨੂੰ ਸੁਹਿਰਦ ਲੋਕ-ਦਰਦੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪੱਲੇ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਸਿਰ ਚੁੱਕ ਰਹੀ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ, ਅਗਵਾਕਾਂਡਾਂ ਆਦਿ ਖਿਲਾਫ ਇਤਿਹਾਸਕ ਜਨਤਕ ਲਹਿਰ ਦਾ ਰੌਸ਼ਨ ਮਿਨਾਰ ਖੜ੍ਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਜ ਅਗੇਰੇ ਤੋਰਨ ਦਾ ਨਵਾਂ ਸਫ਼ਾ ਲਿਖ ਸਕਣਗੀਆਂ। 
—ਅਮੋਲਕ ਸਿੰਘ
ਸੰਪਰਕ: 94170 76735