Electricity Employees Protest Police Atrocities

LATHI-CHARGE ON PROTESTING KISANS & AGRI-LABOURERS AT VILLAGE KOT DUNNE IN WHICH SURJEET SINGH OF HAMEEDI WAS KILLED

Above: A protestor injured in lathi-charge
Below: Vehicles damaged by police

Electricity Employees protesting at Batala against lathi-charge on farmers & agri-labourers

Bathinda

Sehna

Abohar

ਕਿਸਾਨਾਂ ਉੱਪਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮਿਆਂ ਵੱਲੋਂ

ਸਬ ਡਵੀਜਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਕੇ ਰੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ

ਮਾਨਸਾ ਜਿਲੇ ਅੰਦਰ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਜਬਰੀ ਖੋਹਣ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ 17 ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਸੱਦੇ 'ਤੇ ਮਿਤੀ 02-08-11 ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੂਰਵਕ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਉੱਪਰ ਪੁਲਿਸ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਬੇਤਹਾਸ਼ਾ ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਨਾਲ ਇਕ ਕਿਸਾਨ ਸਾਥੀ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹਮੀਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਕਰਨ, ਸੈਂਕੜੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਫੱਟੜ ਕਰਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਬੱਸਾਂ ਗੱਡੀਆਂ ਦੀ ਭੰਨਤੋੜ ਕਰਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਟੈਕਨੀਕਲ ਸਰਵਿਸਜ਼ ਯੂਨੀਅਨ ਰਜਿ: ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਬਿਜਲੀ ਬੋਰਡ ਦੀ ਸੂਬਾ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸੱਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਾਲੇ ਬਿੱਲੇ ਲਾ ਕੇ ਸਬ ਡਿਵੀਜਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਸ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਰੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।

ਇੱਥੇ ਇਹ ਵਰਨਣਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਸਾਮਰਾਜੀ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਦਿਆਂ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮਿਆਂ ਵਾਂਗ ਕਿਸਾਨਾਂ ਉੱਪਰ ਧਾਵਾ ਬੋਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਅਖੌਤੀ ਸਨਅਤੀਕਰਨ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਸਸਤੇ ਰੇਟਾਂ ਤੇ ਜ਼ਬਰੀ ਹਥਿਆ ਕੇ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸੌਂਪੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਇਸ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਤੇ ਰੋਹ ਦੇ ਭਾਂਬੜ ਬਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਮਾਨਾਂਵਾਲਾ, ਬਰਨਾਲਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਅੱਗ ਮਾਨਸਾ ਵਿਖੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ, ਉੱਥੇ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਵਿਖੇ ਥਰਮਲ ਪਲਾਂਟ ਲਈ ਜਬਰੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹਥਿਆ ਕੇ ਸਰਕਾਰ ਇੰਡੀਆ ਬਲ ਨਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਦੇ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਇਸ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀ ਦਾ ਲੋਕ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੁਚਲਣ ਲਈ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਲਹੂ ਦੀ ਹੋਲੀ ਖੇਡਣ ਤੇ ਉਤਾਰੂ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਨੰਗੇ-ਚਿੱਟੇ ਰੂਪ 'ਚ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ 'ਚ ਪੇਸ਼ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ 17 ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਸਾਂਝੇ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਵੱਲੋਂ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਇਸ ਨੀਤੀ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ 2 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਮਾਰਚ ਕਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਸੈਂਕੜਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰੀ ਕਰਕੇ, ਥਾਂ-ਥਾਂ 'ਤੇ ਨਾਕੇ ਲਾ ਕੇ, ਸਾਰੇ ਮਾਨਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਨੂੰ ਛਾਉਣੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਕੇ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ ਚਾਹਿਆ ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਆਪਣੇ ਮਕਸਦ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬੁਖਲਾਹਟ ਵਿਚ ਆ ਕੇ ਕਈ ਥਾਵਾਂ ਉੱਪਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਉੱਪਰ ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਕਰਕੇ ਸੈਂਕੜੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਫੱਟੜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੋਟ ਦੁਨਾ ਵਿਖੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਦੌਰਾਨ ਇਕ ਕਿਸਾਨ ਸਾਥੀ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹਮੀਦੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਸੂਬਾ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇਸ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਪਰ ਹਮਲਾ ਮੰਨਦਿਆਂ ਸਬ ਡਿਵੀਜਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਸ ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ। ਟੀ.ਐਸ.ਯੂ. ਦੀ ਸੂਬਾ ਵਰਕਿੰਗ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਮਿਤੀ 03-08-11 ਨੂੰ ਹੋਈ ਮੀਟਿੰਗ 'ਚ ਦੋ ਮਿੰਟ ਦਾ ਮੌਨ ਰੱਖ ਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਸਰਧਾਂਜਲੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।

ਟੀ.ਐਸ.ਯੂ. ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੇ ਰੈਲੀਆਂ ਦੇ ਸੱਦੇ ਦੀਆਂ ਉਤਸ਼ਾਹਜਨਕ ਰੋਪਰਟਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈਆਂ ਰਿਪੋਰਟਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਮਿਤੀ 03-08-11 ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਤਰਨਤਾਰਨ, ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ, ਕਪੂਰਥਲਾ, ਜਲੰਧਰ, ਨਵਾਂਸ਼ਹਿਰ, ਲੁਧਿਆਣਾ ਸਬ ਅਰਬਨ, ਖੰਨਾ, ਰੋਪੜ, ਮੋਹਾਲੀ, ਸੰਗਰੂਰ, ਮੁਕਤਸਰ, ਫਰੀਦਕੋਟ, ਬਠਿੰਡਾ ਸਰਕਲਾਂ ਅਧੀਨ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸਬ ਡਵੀਜਨਾਂ ਵਿਖੇ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮਿਆਂ ਨੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਕਾਲੇ ਬਿੱਲੇ ਲਾ ਕੇ ਰੋਸ ਰੈਲੀਆਂ ਕੀਤੀਆਂ। ਪਟਿਆਲਾ ਸਰਕਲ ਅਧੀਨ ਬਿਜਲੀ ਕਾਮਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਾਲੇ ਬਿੱਲੇ ਲਾਏ ਗਏ। ਬਠਿੰਡਾ ਸਰਕਲ ਅਧੀਨ ਗੋਨਿਆਣਾ ਸਬ ਡਵੀਜਨ ਵਿਖੇ ਟੀ.ਐਸ.ਯੂ. ਅਤੇ ਇੰਪਲਾਈਜ ਫੈਡਰੇਸ਼ਨ ਏਟਕ ਵੱਲੋਂ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਰੈਲੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਹੋਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅੱਡਾ ਦਾਖਾ ਵਿਖੇ ਟੀ.ਐਸ.ਯੂ. ਦੇ ਕਾਮਿਆਂ ਨੇ ਮੰਡਲ ਪੱਧਰੀ ਰੈਲੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਲੋਕਲ ਸ/ਡ ਦੇ ਸਾਰੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਵਰਕਰਾਂ ਨੇ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕੀਤੀ। ਸੰਗਰੂਰ ਸਰਕਲ ਦੇ 50 ਦੇ ਕਰੀਬ ਸਾਥੀ ਮਿਤੀ 03-08-11 ਨੂੰ ਸ਼ਹੀਦ ਸਾਥੀ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਹਮੀਦੀ ਦੇ ਸਸਕਾਰ 'ਤੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਅਤੇ 15 ਦੇ ਕਰੀਬ ਸਾਥੀ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਫੁੱਲ ਚੁੱਗਣ ਲਈ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਦੁੱਖ ਸਾਂਝਾ ਕੀਤਾ।

ਉਪਰੋਕਤ ਰੈਲੀਆਂ 'ਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹਥਿਆਉਣ ਨਾਲ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਕਿਸਾਨੀ ਕਿੱਤੇ ਦਾ ਉਜਾੜਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਸ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਵੀ ਉਜਾੜਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਵਿਕਣ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨ ਅਤੇ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰ ਪਰਿਵਾਰ ਖੇਰੂ-ਖੇਰੂ ਹੋ ਜਾਣਗੇ।

ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਪਾਸੋ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਜ਼ਬਰੀ ਹਥਿਆਉਣ ਦੀ ਨੀਤੀ ਰੱਦ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਲਾਠੀਚਾਰਜ ਲਈ ਦੋਸ਼ੀ ਪੁਲਿਸ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਸਖ਼ਤ ਤੋਂ ਸਖ਼ਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਮ੍ਰਿਤਕ ਅਤੇ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਢੁਕਵਾਂ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ। ਜੇਲ੍ਹੀਂ ਡੱਕੇ ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਰਿਹਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕ ਬਹਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਥਰਮਲ ਪਲਾਂਟ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਸਹਿਮਤੀ ਨਾਲ ਬੰਜਰ ਜ਼ਮੀਨਾਂ 'ਤੇ ਲਾਇਆ ਜਾਵੇ।

ਪ੍ਰਮੋਦ ਕੁਮਾਰ (ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ), ਟੈਕਨੀਕਲ ਸਰਵਿਸਜ਼ ਯੂਨੀਅਨ (ਰਜਿ.49), ਪੰਜਾਬ ਰਾਜ ਬਿਜਲੀ ਬੋਰਡ।

ਖਬਰ-ਸਾਰ

ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ: ਦਿਲਾਂ 'ਚ ਮਰ ਮਿਟਣ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਬਰਕਰਾਰ

ਜ਼ਮੀਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਮਾਮਲੇ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਕੌਮੀ ਪੱਧਰ `ਤੇ ਚਰਚਾ ਚ ਆਇਆ ਪਿੰਡ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਹੈ। ਅੱਜ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਇੱਕ ਸਾਥੀ ਨਾਲ ਤਾਜ਼ੀ ਸਥਿੱਤੀ ਜਾਣਨ ਲਈ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੇ ਗਿਆ। 14 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੇ ਫਾਸਲੇ ਚ ਪੁਲਿਸ ਦੇ ਪੰਜ ਨਾਕੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਕੰਡਿਆਲੀ ਤਾਰ ਚ ਕੈਦ ਖੇਤ ਉਦਾਸ ਸਨ। ਉਹ ਫਸਲਾਂ ਤੋਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ ਵਿੱਛੜ ਜਾਣ ਦੇ ਖੌਫ਼ ਚ ਸਨ। ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ ਤੋਂ ਉੱਜੜ ਜਾਣ ਦਾ ਡਰ ਝਲਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕੁੱਝ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਹੋਈ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ ਕਿ "ਅਜ਼ਾਦ" ਦੇਸ਼ ਚ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ `ਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਡਾਕਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਪਿਊਨਾ ਪਾਵਰ ਪਲਾਂਟ ਲਈ ਖੋਹੀ ਜਾ ਰਹੀ ਇਸ ਜ਼ਮੀਨ ਨੂੰ ਐਕੁਆਇਰ ਕਰਨ ਲਈ ਚਾਰ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਹੋਏ ਹਨ। ਹਰ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਬਦਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਧਾਂਦਲੀਆਂ `ਤੇ ਮੋਹਰ ਲੱਗ ਗਈ ਹੈ। ਚੌਥੇ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਅਨੁਸਾਰ ਇਸ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਲਈ ਕੁੱਲ 881 ਏਕੜ 1 ਮਰਲਾ ਜ਼ਮੀਨ ਖੋਹੀ ਜਾਣੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕੱਲੇ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੇ ਦੀ 804 ਏਕੜ 2 ਕਨਾਲਾਂ 9 ਮਰਲੇ ਜ਼ਮੀਨ ਅਉਂਦੀ ਹੈ। ਮੀਡੀਆ ਚ ਆ ਰਹੀਆਂ ਖਬਰਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ 166 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਦਾ ਰੌਲਾ ਹੈ; ਬਾਕੀ ਜ਼ਮੀਨ ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਦੇ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਸੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵਿਚੋਂ ਵੀ ਕਈ ਕਿਸਾਨ ਹਨ , ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੈੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਚਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ 166 ਕਿੱਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ 53 ਕਿੱਲੇ ਉਹ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਸਿਰਫ ਤਬਾਦਲਾ ਚਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਭਾਵ ਇਹ 53 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਕੰਪਨੀ ਦੁਆਰਾ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕੀਤੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਅਉਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸਾਨ ਚਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੰਪਨੀ ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਲੈ ਲਵੇ ਪਰ ਰੌਲੇ ਵਾਲੀ 166 ਏਕੜ (113+53) ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ 53 ਏਕੜ ਦੇ ਦੇਵੇ। ਪਰ ਕੰਪਨੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸ਼ਹਿ `ਤੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ। ਪ੍ਰਤੀ ਏਕੜ 23,68000 ਦਾ ਰੇਟ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉੱਜੜ ਕੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਰੇਟ `ਤੇ ਇੰਨੀ ਹੀ ਜ਼ਮੀਨ ਲੈ ਕੇ ਮੁੜ ਵਸੇਬਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਹੀਂ, ਅਸੰਭਵ ਹੈ।

ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰਿਆਂ`ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਹੈ, ਪਰ ਦਿਲ ਚ ਅਪਣੀ ਮਿੱਟੀ ਲਈ ਮਰ ਮਿਟਣ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ। ਉਹ ਹਾਰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਜੇ ਸਰਕਾਰ ਵੱਧ ਰੇਟ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਕੀ ਉਹ ਮੰਨ ਜਾਣਗੇ? ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸੀ -" ਬਿਗਾਨੇ ਪਿੰਡ ਹਮੀਦੀ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਸੁਰਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸਾਡੇ ਲਈ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਜੇ ਅਸੀਂ ਸਮਝੌਤਾ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਉਸ ਦੀ ਰੂਹ ਨਾਲ ਗੱਦਾਰੀ ਹੋਵੇਗੀ।"

ਮੇਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਉਹ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਅਗਲਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਉਲੀਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਮੇਰੇ ਵਿਦਾ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹ ਫਿਰ ਉਸੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਜੁਟ ਗਏ। ਹੁਣ ਤੱਕ ਹੇਏ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸਾਫ ਝਲਕਦੀ ਹੈ। ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਿੰਗੂਰ ਅਤੇ ਨੰਦੀਗ੍ਰਾਮ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਅਧਿਆਏ ਜੋੜੇਗਾ।

ਇੱਕ ਗੱਲ ਹੋਰ, ਬੀਬੀ ਹਰਸਿਮਰਤ ਕੌਰ ਬਾਦਲ ਨੇ ਕੁੱਝ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਅਪਣੀਆਂ ਚੁੰਨੀਆਂ ਵਟਾਈਆਂ ਸਨ। ਉਹ ਚੁੰਨੀਆਂ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਖਿੱਚ-ਧੂਹ ਦੌਰਾਨ ਪਾੜ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ।

Courtesy:ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਬਛੋਆਣਾ

गोविंदपुरा दो अगस्त एजीटेशन का दिन - एक पत्रकार की जुबानी

वो फिर आयेंगे....

मैं कल सुबह पटियाला से गोविंदपुर की तरफ निकला , जहाँ पंजाब की 17 किसान मजदूर सभाओं ने जबरी भूमि अधिग्रहण के खिलाफ मोर्चा लगाना था। मैं कहीं ऐसी जगह पहुँचना चाहता था जहाँ से मजदूर-किसानों के किसी काफिले के साथ गोविंदपुर की तरफ जा सकूँ। मगर ये असंभव था क्योंकि कोई भी फ़ोन पर कोई बात बताना नहीं चाहता था कि कहाँ से कैसे जाना है। मेरे लिए ये इलाका नया था। कुछ लोगों ने मुझे कहा तुम बरेटा जाना वहां तुम्हे कोई किसानों का काफिला मिल जायेगा। उन्के साथ तुम गोविंदपुर निकल जाना। फिर रस्ते में किसी ने कहा तुम भीखी उतर जाओ, वहाँ पर कोई किसान जत्था तुम्हें मिल सकता है। क्योंकि गोविंदपुर जाने वाले सभी रास्तों को भारी पुलिस बलों ने घेर रखा है , किसानों मजदूरों का गोविंदपुर पहुँचाना मुश्किल है। तो मैं भीखी उतर गया।

वहां से बस लेकर बुढलाडा निकला। भीखी से निकलते ही गोविंदपुर की तरफ जाती सड़क को ट्रक लगाकर बंद कर रखा था पुलिस वालों ने। बस की तलाशी लेने के बाद ही बस को जाने दिया। इस में उन्हें कोई धरनाकारी नहीं मिला। फिर बस भीखी से बुढलाडा की ओर बढने लगी। रस्ते में धान के खेत खामोश से थे। कहीं कहीं कपास के खेतों में फूल मुरझा से रखे थे। सभी खेत जैसे सरकार से डर रहे हों कि कल हमारे भी उजड़ने की बरी आ जाएगी। मैं डेढ़ घंटे के रस्ते में यही सोचता जा रहा था कि क्या उन लोगों को मिला जा सकता है या नहीं। कहीं पर भी कोई हलचल नहीं थी। पूरा वातावरण शांत था जैसे कोई मौत हो रखी हो।

आगेवाली सीट पर बैठी कुछ महिलाएं बोल रही थीं ' ये तो सरासर धक्केशाही है ’ , सारी जमीन इन्हे दे दी तो लोग कहाँ जायेंगे', धूल भरे राहों से खड-खड करती बस बरेटा की और बड़ रही थी। लोग अपने खेतो में काम कर रहे थे। सड़क पर पुलिस की गाड़ियाँ आ जा रहीं थी। मैं सोच रहा था कि शायद मैं काफिले से नहीं मिल पाऊंगा और कहीं भी कोई काफिले का साथी नज़र नहीं आ रहा था। बरेटा से कोई 6-7 k m पहले खेतों बस रुकी तो एक सत्तर पचत्तर साल का बजुर्ग बस में चड़ा। बस मेरे साँस में साँस आई। वो देखने में साधारण ग्रामीण सा बज़ुरग काफिले का ही साथी था , ये मैं जान गया था और मैंने सोच लिया में इसके पीछे ही जाऊँगा, ये जरूर संघर्षित लोगों के साथ मिलेगा। ज्यों ही बस बरेटा बस अड्डे पर रुकी, मेरे tripod सँभालते सँभालते वो बज़ुरग अंखो से ओझल हो गया। मैं इधर उधर देखता रह गया। अभी फिर मेरी आस धुंदली पड़ गई थी।

गर्मी से बेहाल मैं बस अड्डे के भीतर गया। आंखों में पानी के छींटे मारे, पानी पिया तो मैने मुडकर देखा कि यात्रिओं की भीड़ में मुझे काफी लोग गोविंदपुर जाने वाले लगे। वो बिना किसी चिन्ह के थे और बिलकुल शांत ........ साधारण यात्री …… पर मैं उन्हें पहचान सकता था। वो 2 -4 के ग्रुपों में थे पर वो थे काफी लोग , मैने धीरे धीरे उनसे बात करने की कोशिश की पर वो बात नहीं करना चाहते थे। मैने उनसे पूछा गोविंदपुर कैसे जा सकतें हैं ? तो उन्हों ने मुझे गलत बस बताई जो वहां नहीं जा रही थी। शायद वो मुझे सी.आई.डी वाला समझते थे। मैने उन की बताई बस नहीं पकड़ी और उनके आसपास ही घूमता रहा। वो मेरे से फासिला रखे हुए थे और उनके काफी और साथी इधर उधर कोनो में बैठे थे। फिर वो दो-दो के गुटों मे एक बस में चढ़ गए , चार पांच नौजवान लोग बस की छत्त पर चढ़ गए और मैं भी उनके पीछे छत्त पर ही चढ़ गया। वहां पहले से ही कुछ विधियार्थी बैठे थे, वो ऊपर चड़ते उनको को कहने लगे 'होर बाई अज्ज गोविंदपुर नहीं गए तुसीं?' (और फिर आप गोविंदपुर नहीं गए आज?)वो लोग विधियार्थिओं को आँखों आँखों से चुप होने को कह रहे थे और मेरे साथ आंख नहीं मिला रहे थे। मैने एक नौजवान से कहा यार तुम मेरे से मत डरो, भई मैं पत्रकार हूँ और आप लोगों की सहायता करने ही आया हूँ और मैं भी आप लोगों में से ही हूँ, कृपया मुझे किसी किसान काफिले तक पहुंचा दो। इस तरह धीरे-धीरे उन्हों ने मुझ पर विश्वास किया।

शहर से निकलते ही भारी पुलिस नाका था। बस की तलाशी लेने के बाद बस चल पड़ी और उन में से किसी को भी पुलिस पहचान नहीं पायी। इस बहुत ही नीचे झुके पेड़ों वाली सड़क पर बस पता नहीं किस तरफ जा रही थी , छत्त पर लेटे लेटे पंद्रह किलो मीटर के करीब रास्ता तैय करने के बाद बस एक गाँव के बाहर रुकी और वो लोग जल्दी जल्दी नीचे उतरने लगे। मैं भी उनके साथ ही वहां उतर गया और हम खेतों के बीचों-बीच चलने लगे। अब वो मेरे से बात करने लगे थे और पूछ रहे थे 'यार तूं अजीब पत्रकार एं खेताँ च साडे नाल तुरिया फिरदा एं ' चल लिया फड़ा आपना इक बैग , ऐना भार काह्तों चुकिया ऐ ?' (यार, तुम अजीब पत्रकार हो? खेतों में हमारे साथ चले फिरते हो। लाओ, अपना एक बैग हमें पकडा दो। इतना भार क्यों उठा रखा है?) उनमें से एक ने मेरा tripod बैग ले लिया और अब मैं आसानी से उनके साथ चल पा रहा था। वो लगभग भागते ही जा रहे थे। उन्हें गोविंदपुर पहुचना थाI गर्मी जला देने को थी , एक बूडा आदमी कहने लगा " भैण चो.......अज्ज रब्ब वी मेरे साले बादलां नाल ही रल गया ए" (आज तो भगवान भी 'बादलों' के साथ मिल गया है) कोई छः-सात किलोमीटर पैदल चल कर हम लोग एक पक्की सड़क पर चढ़ गए। थोड़ी दूर जाने के बाद एक कार हमारे से आगे निकल कर रुक गई जिसमे कुछ पत्रकार लोग थे। कैमरा देख कर वो मुझे साथ चलने को कहने लगे। किसानों ने भी मुझे कार से जाने को कहा और दियाल बाबे ने मेरा छाता ले लिया और कहा ' डसके (एक गांव का नाम) आके ले लेना। रस्ते में पत्रकारों ने मेरे से काफी स्वाल पूछे। बीस मिनट में हम daska पहुँच गए।

एक खुले मैदान में पांच सौ के करीब मजदूर किसान छोटे बबूल के पेड़ों के नीचे चाली पचास के ग्रुपों में अपने और आने वाले साथिओं का इंतजार कर रहे थे। एक छोटे ट्रक पर स्पीकर पर एक स्थानीय किसान नेता किसानों को भाशण दे रहा था और हर हाल में गोविंदपुर पहुचने के बारे में कह रहा था। इतने में चार पांच गाड़ियाँ किसानों मजदूरों से भरी हुई आ गईं। लोग सरकार के खिलाफ जमकर नारे लगा रहे थे। फिर सारे लोग एक जगह इक्कठे होने लगे और रैली करने लगे। स्पीकर से अनाउंस हुआ कि हम गोविंदपुर की तरफ आगे बढेंगे। हमारे मोगा से आने वाले साथी जेठूके पहुँचने में कामयाब हो गए हैं। वहां से पचीस गाड़ीयों से हमारी तरफ आ रहे है। सभी लोग अपने झंडे और डंडे सँभालते हुए आगे बढने लगे। इतने में चार पांच गाड़ियां पुलिस की आ गईं और वे उन को रोकने की कोशिश करने लगे पर वो पुलिस को धकेलते हुए आगे बढने लगे। उनके नारे आस्मां तक गूंज रहे थे। वो किसी के रोकने से नहीं रुकने वाले थे। वो बड़ते ही जा रहे थे।

फिर एक खबर आई ....एक काफिला रुलदू सिंह की अगवाई में मानसा से निकला हुआ था वो भी गोविंदपुर के पास रोक दिया गया और झड़प भी हुई .........इस से रोश और भी भड़क गया। वो और तेज चलने लगे। रस्ते में लोग उनको पानी पिला रहे थे। एक जीप की खिड़की में लटकता हुआ मैं उनके साथ चल रहा था। पांच छः किलोमीटर निकल कर वो एक टयूब्वैल से पानी पीने लगे। पुलिस वाले उन्हें मनाने की कोशिश करते रहे पर वो फिर भी आगे बड़ते रहे। वो अपने दुप्पटों को गीला कर सर ढक रहे थे ,.इन्कलाब के गीत गा रहे थे।

काफिला पुलिस को घसीटता एक गाँव रंघ्ढ़ियाल जा पहुंचा। वहां पर और भारी पुलिस फोर्स पहुँच चुकी थी। फिर एक और खबर आई। जेठूके से चले काफिले पर लाठीचार्ज हो गया है ,.एक साथी शहीद हो गया है। मानो जैसे उनके दिलों में तूफ़ान खुल गया हो। वो अपने लट्ठ सँभालने लगे ........उनके साथ उनका कोई बड़ा नेता नहीं था। अब पुलिस बहुत ज्यादा थी, वो आगे बढने की पलानिंग करने लगे .......तभी उनके ऊपर वाले नेताओं का फ़ोन आ गया ,,,,,,,,,हमारा एक साथी शहीद हो गया .....अब आगे मत बड़ो। तुम लोग गिनती में कम हो। उनकी आँखों में जैसे आग जल रही हो। वो बार बार दोहरा रहे थे 'अज्ज वापिस नहीं जाना' (आज वापिस नहीं जाना।) पर वो सरकार को बता चुके थे ..........कि वो हारे नहीं.............वो फिर आयेंगे।

गोविन्दपुर में महिलायों ने इक्कठे होकर जमीन पर लगी कांटेदार तार उखड़ फेंकी थी .........पर लड़ाई अभी बाकी है…… वो फिर आयेंगे।

Courtesy : Randeep Singh

ACQUISITION OR APPROPRIATION?

Scene on the cremation of martyr Surjit Singh Hameedi, who laid his life facing brutal police lathi-charge at Kot Dunne on 2.8.2011

POLICE lined up to pounce upon agitators

ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਐਕੁਆਇਰ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀ ਬਨਾਮ ਬਦਨੀਤੀ

ਮਾਨਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਵਿਖੇ 23 ਜੁਲਾਈ ਮੂੰਹ ਹਨੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ‘ਤੇ ਫੁੱਲ ਚੜ੍ਹਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਸਿਵਲ ਅਤੇ ਉੱਚ ਪੁਲੀਸ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ‘ਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅੱਠ ਜ਼ਿਲਿ੍ਹਆਂ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀ ‘ਪਿਉਨਾ ਪਾਵਰ’ ਲਈ 880 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਜਬਰੀ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਦੀ ਕਾਰਵਾਈ ਨੇ ਟਰਾਈਡੈਂਟ ਗਰੁੱਪ ਬਰਨਾਲਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਉੱਠੇ ਕਿਸਾਨ ਵਿਦਰੋਹ ਵਰਗੇ ਹਾਲਾਤ ਮੁੜ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ।

ਇਸ ਨਾਦਰਸ਼ਾਹੀ ਹੱਲੇ ਨੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਐਕਵਾਇਰ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀ, ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਘਰਾਣਿਆਂ, ਭੂ-ਮਾਫ਼ੀਏ, ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨਿਕ ਅਦਾਰਿਆਂ ਦੇ ਚੋਟੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਗੱਠਜੋੜ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਤਿੱਖੀ ਚਰਚਾ ਅਧੀਨ ਲੈ ਆਂਦੇ ਹਨ।

ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ, ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੇ ਮੁਢਲੇ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ‘ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਰਾਖਿਆਂ’ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੀ ਨੰਗੀ ਚਿੱਟੀ ਉਲੰਘਣਾ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਕਿਸਾਨਾਂ, ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਅੱਗੇ ਵਧ ਕੇ ਇਸ ਗੈਰ-ਜਮਹੂਰੀ, ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਮਨੁੱਖੀ ਵਰਤਾਰੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਹੱਕੀ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਉਣ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਫਿਜ਼ਾ ‘ਚ ਗੂੰਜ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਕਰੀਬ ਮਹੀਨਾ ਪਹਿਲਾਂ 20 ਜੂਨ ਰਾਤ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਜਦੋਂ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਖੇਤਰ ਦੀ 880 ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਐਕਵਾਇਰ ਕਰਨ ਲਈ ਧਾਵਾ ਬੋਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਅਤੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵੱਟਾਂ ਬੰਨਿਆਂ ‘ਤੇ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਗਰਜ਼ੀ ‘ਜ਼ਮੀਨ ‘ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਰੋਕ ਦਿਆਂਗੇ, ਬੱਚਾ ਬੱਚਾ ਝੋਕ ਦਿਆਂਗੇ’ ਤਾਂ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕੀਤੇ ਮਰਦਾਂ-ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਕੇ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੁਆਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਜ਼ਮੀਨ ਐਕਵਾਇਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਇੱਕ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਸ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਬੁੱਢੀਆਂ ਮਾਵਾਂ ਅਤੇ ਨੰਨ੍ਹੀਆਂ ਛਾਂਵਾਂ ਨੂੰ ਚਪੇੜਾਂ ਮਾਰੀਆਂ। ਥਾਣਿਆਂ, ਜੇਲ੍ਹਾਂ ‘ਚ ਤਾੜਿਆ। ਮਾਨਸਾ, ਬਰੇਟਾ, ਗੋਬਿੰਦਪੁਰੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਇਲਾਕਾ ਪੁਲੀਸ ਛਾਉਣੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ੇ ਕਸ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਫ਼ੌਜਾਂ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਆਈਆਂ?

ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਇਲਾਕੇ ‘ਚ ਕਰਫ਼ਿਊ ਵਰਗੀ ਹਾਲਤ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰੱਖੀ ਹੈ। ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ, ਸੱਥਾਂ ਆਦਿ ‘ਚ ਜੁੜਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜਬਰੀ ਕੈਂਟਰਾਂ ‘ਚ ਸੁੱਟ ਕੇ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ”ਭਾਰਤੀ ਜਮਹੂਰੀਅਤ” ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ‘ਵਿਕਾਸ’ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨਮੋਲ ਜਿੰਦੜੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਧਰਤੀ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਯੂ.ਪੀ. ਦੇ ਗਰੇਟਰ ਨੋਇਡਾ ਖੇਤਰ ਦੇ ਗੌਤਮ ਬੁੱਧ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਿੱਚ ‘ਅਹਿੰਸਾ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀਆਂ’ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਉੱਪਰ ਅੰਨ੍ਹੀ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਝੱਖੜ ਝੁਲਾਏ ਤਾਂ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਨੇ ਅਲਾਹਾਬਾਦ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਦੇ ਫ਼ੈਸਲੇ ਨੂੰ ਸਹੀ ਠਹਿਰਾਉਂਦਿਆਂ ਜੋ ਟਿੱਪਣੀ ਕੀਤੀ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੀ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਦੇ ਇਸ ਫ਼ੈਸਲੇ ਦਾ ਸ਼ਰ੍ਹੇਆਮ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦੀ ਦੇਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ, ”ਸਭ ਤੋਂ ਭੈੜੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਪਰਾਧੀਆਂ, ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਕਾਨੂੰਨ ਤੋੜਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਨਸ਼ਾ ਵਪਾਰੀਆਂ ਤੱਕ ਨੂੰ ਸੁਣਵਾਈ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਹੋ ਜਿਹੜੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਵਾਈ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦਿੱਤੇ ਬਗੈਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਹਥਿਆਉਂਦੇ ਹੋ।”

ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਨੇ ਅਜਿਹੀ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਲਕ ਵਿਆਪੀ ਉਸ ਵਰਤਾਰੇ ਉੱਪਰ ਉਂਗਲ ਧਰੀ ਹੈ ਜੋ ਜਬਰੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਖੋਹ ਕੇ ਦੇਸੀ-ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਝੋਲ਼ੀਆਂ ਭਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਿਲਡਰਾਂ, ਮਾਲ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਆਦਿ ਲਈ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਸਰਕਾਰੀ, ਅਰਧ ਸਰਕਾਰੀ ਅਦਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਹਕੂਮਤੀ ਹਿੱਕ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਹੜੱਪੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਅਲਾਹਾਬਾਦ ਹਾਈ ਕੋਰਟ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਮਾਮਲੇ ‘ਤੇ ਟਿੱਪਣੀ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਹੈ,”ਕਿਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਜਿਹੜੀ ਸਾਢੇ ਅੱਠ ਸੌ ਰੁਪਏ ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਦੇ ਮੁੱਲ ‘ਤੇ ਜ਼ਮੀਨ ਖਰੀਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ 10 ਹਜ਼ਾਰ ਰੁਪਏ ਵਰਗ ਮੀਟਰ ਦੇ ਮੁੱਲ ‘ਤੇ ਵੇਚਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।” ਇਹ ਸੱਚ ਸਾਡੇ ਸੂਬੇ ਦਾ ਵੀ ਹੈ। ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਿਲਡਰਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਅਲਾਟਮੈਂਟ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਦੇ ਮੁੱਲ ਦੀ ਸਿਰਫ਼ 5 ਫ਼ੀਸਦੀ ਰਕਮ ਹੀ ਤਾਰਨੀ ਪੈਣੀ ਹੈ। ਸੋ ਜਿਹੜੇ ਮੁੱਠੀ ਭਰ ਵਰਗ ਦਾ ਦਿਨਾਂ ‘ਚ ਹੀ ‘ਚਮਕਦਾ ਇੰਡੀਆ’ ਬਣ ਰਿਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ਭਾਰਤ ਦੀ 85 ਫ਼ੀਸਦੀ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਵਸੋਂ ਜਿਹੜੇ ਮਰਜ਼ੀ ਢੱਠੇ ਖੂਹ ‘ਚ ਪਵੇ! ਉਹ ਖ਼ੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਕਰੇ, ਭੁੱਖਾਂ-ਦੁੱਖਾਂ, ਕਰਜ਼ਿਆਂ, ਬੀਮਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਮਰੇ, ਬੇਰੁਜ਼ਗਾਰੀ ਦੀ ਭੱਠੀ ‘ਚ ਸੜੇ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿਵਿਆਂ ‘ਤੇ ਵੀ ਹਾਕਮ ਆਪਣੀਆਂ ਰੋਟੀਆਂ ਸੇਕਣ ਦਾ ਕੰਮ ਪੂਰੀ ਬੇਹਯਾਈ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਇਸ ਹਮਾਮ ‘ਚ ਸਭ ਨੰਗੇ ਹਨ। ਲੋਕ-ਉਜਾੜੂ ਨੀਤੀਆਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ‘ਚ ਇਹ ਇੱਕ ਸੁਰ ਹਨ। ਜੇ ਕਿਤੇ ਕੋਈ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੀ ਨੌਟੰਕੀ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹੀ ਪਾਰਟੀ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਭਾਗ ਵਾਲੇ ਸੂਬੇ ਵਿੱਚ ਜਬਰੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹਥਿਆਉਣ ਦੇ ਧੰਦੇ ‘ਚ ਖ਼ੂਬ ਹੱਥ ਰੰਗ ਰਹੀ ਹੈ।

ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ‘ਚ ਗੰਗਾ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਵੇਅ ਅਤੇ ਜਮਨਾ ਵੇਅ ਖ਼ਾਤਰ 15,000 ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਉਜਾੜਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ-ਨਿਰਬਾਹ, ਅਗਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਅਤੇ ਉਜਾੜੇ ਗਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮੁੜ ਵਸੇਬੇ ਦੀ ਕੋਈ ਯੋਜਨਾ ਨਹੀਂ। ਸਿਰਫ਼ ਸੜਕਾਂ ਲਈ ਹੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਐਕਵਾਇਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਸੜਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਸਤੇ ਭਾਅ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹੱਥ ਹੇਠ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਉੜੀਸਾ ਦੇ ਕਬਾਇਲੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੇਦਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਪੋਸਕੋ ਵਰਗੀਆਂ ਬਹੁਕੌਮੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ 300 ਪ੍ਰਾਜੈਕਟਾਂ ਲਈ 331 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਜੰਗਲੀ ਜ਼ਮੀਨ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨਦੇਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ 150 ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ 2.44 ਲੱਖ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ‘ਨਜ਼ਰਾਨੇ’ ਦੇ ਰੂਪ ‘ਚ ਕੌਡੀਆਂ ਦੇ ਭਾਅ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਝਾਰਖੰਡ ਵਿੱਚ ਮਿੱਤਲ, ਜਿੰਦਲ ਅਤੇ ਟਾਟਿਆਂ ਦੀਆਂ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਦੋ ਲੱਖ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਪਾਉਣ ਸਬੰਧੀ ਦਸਤਖ਼ਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਇਹ ਜ਼ਮੀਨ ਖੇਤੀ ਲਈ ਵਰਤੋਂ ‘ਚ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਖਾਣਾਂ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਵੀ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਹਵਾਲੇ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ‘ਚ 4.25 ਲੱਖ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਜੋ ਖੇਤੀ ਹੇਠਲਾ ਰਕਬਾ ਸੀ, ਨਿੱਜੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰੋਸ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਬਾਂਹ ਮਰੋੜ ਕੇ ”ਵਿਕਾਸ” ਦੇ ਨਾਂ ਹੇਠ ਸੜਕਾਂ ਲਈ ਜ਼ਮੀਨ ਹਥਿਆਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਦੋਂਕਿ ਜਿਹੜੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ ਇਸ ਜ਼ਮੀਨ ਉੱਪਰ ਸਿਰਫ਼ ਲੁੱਕ-ਬਜ਼ਰੀ ਪਾਉਣਗੀਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟੋਲ ਟੈਕਸਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਗਲੇ 36 ਸਾਲ ਮੋਟੀਆਂ ਰਕਮਾਂ ਬਟੋਰਨ ਦੀ ਖੁੱਲ੍ਹੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਹ ਸਮਝੌਤੇ ਸਹੀਬੰਦ ਵੀ ਐਨੇ ਨਾਟਕੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰਕਾਰਾਂ ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹਿਣ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਦਾ ਹੀ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ ਰਹਿਣਗੇ

ਪਹਿਲਾਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਐਕਵਾਇਰ ਕਰਨ ਦਾ ਧੰਦਾ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਬਣਾਏ 1894 ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਮੁਤਾਬਕ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੰਨ 1998 ‘ਚ ਆ ਕੇ ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ‘ਚ ਹੋਰ ਚੋਰ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਅਤੇ ਬਾਰੀਆਂ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਜ਼ਮੀਨ ਐਕਵਾਇਰ ਕਰਨਾ ਹੋਰ ਵੀ ਸੌਖਾ ਹੋ ਗਿਆ।
ਜਬਰੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਖੋਹਣ ਦੇ ਇਸ ਜਾਬਰਾਨਾ ਹੱਲੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਜਨਤਕ ਵਿਦਰੋਹ ਉੱਠਣਾ ਸੁਭਾਵਕ ਅਤੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਅੰਦਰ ਮੁੜ 1907-08 ‘ਚ ਬਾਂਕੇ ਦਿਆਲ ਦਾ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਚਾਚਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵਰਗਿਆਂ ਦਾ ਗਾਇਆ ਗੀਤ ਸੱਥਾਂ, ਸਟੇਜਾਂ, ਰੈਲੀਆਂ, ਵਿਖਾਵਿਆਂ ਅਤੇ ਰੰਗ ਮੰਚ ਵਿੱਚ ਗੰੂਜਣ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ:
ਪਗੜੀ ਸੰਭਾਲ ਜੱਟਾ
ਪਗੜੀ ਸੰਭਾਲ ਉਏ …।

ਅਮੋਲਕ ਸਿੰਘ General Secretary, Lok Morcha Punjab

ਮੋਬਾਈਲ:94170-76735

ONE FARMER KILLED, SEVERAL INJURED AS POLICE RESORTS TO INDISCRIMINATE LATHICHARGE, FIRING & ARRESTS

BRUTAL REPRESSION ON FARMERS & AGRI LABOURERS PROTESTING FORCIBLE LAND ACQUISITIONS

ONE FARMER KILLED, SEVERAL INJURED AS POLICE RESORTS TO INDISCRIMINATE LATHICHARGE, FIRING & ARRESTS

Today’s events have shown that the SAD-BJP Govt of Punjab can go to any extent to safeguard the interests of Malik Bhagos. It can kill, maim, incarcerate, uproot any one to please industrialists and propertied people, MNCs and their Indian agents. In the process it can violate with impunity its own declarations and promises.

In order to prevent the workers of 17 farmer-labour unions marching towards Gobindpura, to protest against forcible acquisition of their fertile lands, the police resorted to brutal repression. In an overnight swoop, hundreds of activists were taken in custody throughout Malwas belt. The police put up barricades, on all roads leading to Mansa District and had deployed armed commandoes there.

As per reports received uptill now, the police resorted to brutal lathicharge at village Dunneke on Barnala-Bhikhi Road. One farmer, whose name is reported to be Narinjan Singh of village Hamidi has been killed in this lathi-charge, while a large number of protestors have been injured. The police smashed all the vehicles on which the protestors were traveling.

In another barricade near Maur Mandi in Bathinda District, police resorted to lathi-charge and firing, injuring scores of people.

In village Daske, Sangrur District, protestors were successful in over-running the police barricade and marching ahead.

There is curfew like situation in village Gobindpura.

BADAL LETS LOOSE REPRESSION ON AGITATING FARMERS

(Clockwise from top) Police personnel patrol a road in Gobindpura village of Mansa district on Monday; the board set by Indiabulls company; a cop on guard at the acquired land site and a village street wears a deserted look. Tribune photos: Pawan Sharma

ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰੀ ਲਈ ਛਾਪਿਆਂ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ

ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਆਗੂਆਂ, ਸਰਗਰਮ ਕਾਰਕੁੰਨਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਅੱਜ ਮੰੂਹ ਹਨ੍ਹੇਰੇ ਤੋਂ ਦਿਨ ਭਰ ਛਾਪਾਮਾਰੀ ਲਈ ਚੱਕਰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨਿੰਦਾ ਕਰਦਿਆਂ ਲੋਕ ਮੋਰਚਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਅਮੋਲਕ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਕੇਂਦਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜਨਰਲ ਸਕੱਤਰ ਕੰਵਲਜੀਤ ਖੰਨਾ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮੁੱਢਲੇ ਸੰਵਿਧਾਨਕ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਉਪਰ ਧਾਵਾ ਕਰਾਰ ਦਿੰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜਬਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ‘ਤੇ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ (ਮਾਨਸਾ) ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਜਾੜਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਭਾਈਵਾਲ ਕੰਪਨੀਆਂ ਦੇ ਢਿੱਡ ਭਰਨ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਖਿਲਾਫ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਭਵਿੱਖ ‘ਚ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਲੋਕ ਤੂਫਾਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ।
ਇਸੇ ਦੌਰਾਨ ਕੁੱਲ ਹਿੰਦ ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸਭਾ ਦੀ ਰਾਜ ਇਕਾਈ ਕਿਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਮਜ਼ਦੂਰ ਯੂਨੀਅਨ ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਮਾਨਸਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਵਿਖੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਉਪਜਾਊ ਸੈਂਕੜੇ ਏਕੜ ਜ਼ਮੀਨ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਖੋਹ ਕੇ ਇਕ ਪ੍ਰਾਈਵੇਟ ਕੰਪਨੀ ਨੂੰ ਥਰਮਲ ਪਲਾਂਟ ਲਗਾਉਣ ਲਈ ਦੇਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਆਈਆਂ17 ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਸੂਬਾਈ ਅਤੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰੀ ਆਗੂਆਂ ਦੀਆਂ ਪੁਲੀਸ ਵੱਲੋਂ ਰਾਜ ਭਰ ਵਿਚ ਥਾਂ-ਥਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਛਾਪੇਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੀ। ਕਿਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਅਨ ਅਤੇ ਪੇਂਡੂ ਮਜ਼ਦੂਰ ਯੂਨੀਅਨ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸੂਬਾਈ ਪ੍ਰਧਾਨਾਂ ਨਿਰਭੈ ਸਿੰਘ ਢੁੱਡੀਕੇ ਅਤੇ ਤਰਸੇਮ ਪੀਟਰ ਨੇ ਜਾਰੀ ਪ੍ਰੈਸ ਬਿਆਨ ਰਾਹੀਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਦੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਜ਼ਬਰੀ ਉਜਾੜਾ ਬੰਦ ਕਰਵਾਉਣ ਅਤੇ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਿਸਾਨ, ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਰਿਹਾਈ ਲਈ 2 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਕਿਸਾਨ-ਮਜ਼ਦੂਰ 17 ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠ ਗੋਬਿੰਦਪੁਰਾ ਨੂੰ ਹਰ ਹਾਲ ਵਿਚ ਕੂਚ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਮਾਝੇ ਦੁਆਬੇ ‘ਚ ਜ਼ਿਲਾ ਕੇਂਦਰਾਂ ਉੱਪਰ ਧਰਨੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਗੇ

Courtesy : Punjabi Tribune August 2,2011

FACT FINDING TEAM ON GOBINDPURA LAND ACQUISITION

GOBINDPURA LAND ACQUISITION:

DEMOCRATIC FRONT AGAINST OPERATION GREEN HUNT CONSTITUTES FACT FINDING TEAM

A fact finding team has been constituted by the Democratic Front Against Operation Green Hunt, Punjab, to collect facts about the land acquisition forPoena Power Co.'s power plant being installed at Gobindgarh village in Mansa District and the farmers' struggle against it. The team consists of Dr. Parminder Singh, Master Yash Pal, Attarjit Singh Kahanikar, Pritpal Singh & Advocate N.K.Jeet.

The team visited the area, on 31.7.2011, interviewed the project affected people and activists of the organizations spearheading the agitation and collected information.