StatCounter

Friday, December 31, 2010

BUILD MASS MOVEMENT TO FREE Dr. SEN & HIS COMPANIONS

BUILD MASS MOVEMENT TO FREE Dr. BINAYAK SEN & HIS COMPANIONS

(Press Statement by LOK MORCHA PUNJAB)

Lok Morcha Punjab expresses strong resentment and dismay at the conviction & sentencing of Dr. Binayak Sen and two others to life imprisonment on the charges of sedition & conspiracy (S.124 (A) & 120-B IPC) S. 8-(1), (2), (3) and (5) of the Chhattisgarh Special Public Safety Act and S. 39 (2) of the Unlawful Activities Prevention Act. Dr. Binayak Sen has dedicated his entire life for the cause of the people especially tribals. In a country, where even the head of Medical Council of India, entrusted with the responsibility of enforcing ethical conduct by medical profession, is caught taking bribe and most of his fellow professionals are minting money bleeding the people white, Dr Sen choose to serve the poor and malnutritioned tribal children. He resolutely opposed the repression let loose on the adivasi people under the banner of Salwa Judam and fought for democratic rights of the people. The state has got him convicted on the basis of false evidence. The main allegation against him was of being a courier of imprisoned Naxalite leader Naryan Sanyal. Even the jail authorities did not support this allegation. The rules of evidence were shamelessly changed to secure his conviction. Instead of the police proving the charges against him beyond any reasonable doubt, as the established law is, the onus was put on him and his co-accused Narayan Sanyal & Piyush Guha to prove their innocence. It was not a fair and judicious trial. It was a traversity of justice. Dr. Binayak Sen & his companios have been convicted and sentenced, violating all cannons of justice and the principles laid down in criminal jurisprudence and International covenants.

In this conspiracy, the BJP led Chattisgarh Govt and Congress-led Central Govt are equally involved. When the Home Ministry’s Notification, threatening the intellectuals and human rights activists to be punished under the provisions of the Unlawful Activities Prevention Act, if they did not refrain from criticizing Operation Green Hunt, failed to have any visible impact, the State needed something more deterrent, more terrifying to silence them, to shock & awe them. Dr. Binayak Sen’s conviction is a sinister step in that direction. It is intended to be a warning to all those who espouse the cause of poor and oppressed tribals, who oppose imperialist plunder of India’s mineral wealth, who cherish human rights.

To win freedom for Dr. Binayak Sen & his companions, a strong and wide-based mass movement of the toiling people, i.e. peasants, agricultural labour, industrial workers, poor people, democratic & nationalist forces is required. We cannot & should not rely on the Indian rulers and the anti-people judicial system. A strong mass movement will not only guarantee freedom for Dr. Binayak Sen & his companions, but will also deter the Indian rulers from framing up any other people’s leader in future. Lok Morcha Punjab shall strive hard, and calls upon all revolutionary & democratic forces to build such a mass movement.

N.K.JEET President AMOLAK SINGH General Secretary

LOK MORCHA PUNJAB

Sunday, December 26, 2010

Indian Justice Has Failed Dr Binayak Sen Petition

Indian Justice Has Failed Dr Binayak Sen Petition

Kindly sign the petition above, prepared by the "Free Dr. Binayak Sen Comaign" to express your solidarity with Dr. Sen and his companions, sentenced to life imprisonment through a highly perverse, illogical and illegal judgement.

N.K.JEET President

AMOLAK SINGH General Secretary

LOK MORCHA PUNJAB

Friday, December 24, 2010

‘Free Dr Binayak Sen, Now!’



‘Free Dr Binayak Sen, Now!’

A Chhattisgarh court condemns the good doctor to life imprisonment. Let this brazen injustice not go unchallenged
Amit Sengupta Delhi

The horrifying verdict of life imprisonment for Dr Binayak Sen, accused of unimaginable crimes such as treason and sedition, has come as a real new low in the dirty quagmire of a litany of injustices in this fragmented and corrupt, largest democracy in the world. It will immediately polarise the civil society with a collective howl of protest against this brazen injustice and the recharged longing for justice so brazenly denied to someone called 'the good doctor' all over the world. The judgement will definitely sharpen the solidarity of all sensitive, secular and democratic opinion in India and across the world, and prove the brazenly undemocratic and fascistic character of the BJP regime in Chhattisgarh, who went about concocting false charges against Dr Sen, despite almost no tangible evidence.

Raipur District and Sessions Court judge BP Varma on Friday found Dr Sen guilty on a variety of counts and also under the Chhattisgarh Special Public Security Act.

According to the latest dispatch from PUCL General Secretary Kavita Srivastava from Raipur: "By now you all must have got to know about the conviction of Dr Binayak Sen u/s of 120(B), 124(A) of the IPC and 1,2,3,5, Chhattisgarh Special Public Security Act and Sec 39 (2) of the UAPA (2004 amended). Binayak was taken away immediately into custody. He was extremely equanimous. It was an emotional moment for Dr Sen's daughters and brother Dipanker Sen. His wife, Professor Ilina Sen, is upset but thinking ahead...

Said Prof Sen, "It is a sad day for me. It is a sadder day for Indian democracy. They had no evidence, nothing to prove the charges. They even termed me an ISI agent (ISI turned out to be the Indian Social Institute in Delhi). This is injustice and it's for all to see."

"This judgement is really unacceptable and unconstitutional. After all, two of the laws under which he has been convicted are themselves being questioned as far as their constitutional validity is concerned... We need to really build a campaign again. There was really no evidence," said Kavita Srivastava.

Dr Binayak Sen will appeal in the High Court at the earliest, though the court, in an uncanny timing of the judgement, will go on vacation from December 25. The other two co-accused, Piyush Guha and Narayan Sanyal, have also been convicted. Some extra sections have been applied to Sanyal, accused of being a Maoist leader.

Most human rights activists, academics and even journalists who have covered the long imprisonment of Dr Sen in the past have reacted with utmost horror at the sheer injustice of the judgement, despite such widespread public opinion and factual evidence against the false cases against Dr Sen by the BJP-led regime in Chhattisgarh. "This is bizarre, shocking, inhuman, unjust, absolutely incomprehensible. How can the judge do that? How can they so publicly demonstrate such irrational behaviour? Such brazen injustice?" - this is the kind of remorse and anger flowing out of all over the country after the shocking judgment.

From university campuses to newspaper offices to middle-class homes and power corridors across India, this is a judgement which is seen to be clearly destroying the last edifices of the public perception of the Indian justice system, the faith in the judiciary and the idea of justice, and the faith which the civil society has on the edifices of democracy. "All kinds of scamsters and mass murderers are all over the power establishment and a man who lived and worked for the poor all this life, he is charged with sedition. What utter nonsense is this," said a JNU student.

Said Thomas Kocherry, leader of the National Fishermen's Federation, in a bulk email from Cochin: "Let us send out protest letters to the Chhattisgarh court and the state government and send out this to the whole world. It is unjust. An innocent man is arrested again. Is there any justice in this country? We have to keep protesting till Binayak Sen gets justice. We cannot keep quiet. We have to fight for the rights of the people. We cannot organise the people. This is the character of the BJP government in Chhattisgarh. Another Emergency is in the making in MP."

Dr Sen is currently a professor at the prestigious Christian Medical College (CMC), Vellore, of which he is an eminent alumni. The entire alumni of CMC had petitioned for his release during his imprisonment. At least 22 noble prize winners from all over the world had sought his immediate freedom and lauded the exemplary work Dr Sen had in the medical sciences, in popularising it among the poorest of the poor, and in providing the best of treatment to the impoverished adivasis in the Hindi heartland. Distinguished artists, academics, filmmakers and writers like Sudhir Mishra, Noam Chomsky, Romila Thapar, Arundhati Roy, Sumit Sarkar, Tanika Sarkar, Dilip Simeon, Praful Bidwai, Sanjay Kak, among others, had campaigned and petitioned for his freedom. Even Sri Sri Ravishankar had visited him at Raipur jail and sought his release, even as singers like Rabbi and Indian Ocean, and students from all across India and the world, organised protests, campaigns and concerts demanding freedom for the good doctor. In fact, the website www.binayaksen.net became an international forum for a vigorous and relentless campaign.

"This campaign will become national and global soon. This is certain. We start with a list of all those who have not been given life imprisonment for sedition and treason, including scamsters, criminals and mass murderers who call the shots in the Indian power establishment. We all know their names. Their names will be put up on the website. And the mass protests all over the world against the brazen injustice will start from now, right now, at this moment," said Satya Sivaraman, journalist, filmmaker and activist, who was one of the key catalysts in the campaign last time. This, when news is still trickling in, and a global and national web and sms campaign is already underway. Indeed, TV channels are already moving in with the news.

'Free Dr Binayak Sen.' 'Freedom for the good doctor.' Surely, the old slogans are coming back.

Courtesy : HARD NEWS Dated 24.12.2010

Binayak Sen, 2 others sentenced to life

THE HINDU

Published: December 24, 2010 14:41 IST | Updated: December 24, 2010 17:22 IST Raipur,

Binayak Sen, 2 others sentenced to life

PTI

Rights activist Binayak Sen, Naxal ideologue Narayan Sanyal and Kolkata businessman Piyush Guha were on Friday convicted for sedition and sentenced to life imprisonment for colluding with Maoists to establish a network to fight the state.

Additional District and Sessions Judge B.P. Verma held the trio, who were present in the jam-packed courtroom, guilty under provisions of section 124A (sedition)and 120 B (conspiracy) of IPC and Chhattisgarh Special Public Security Act.

The 58-year-old Dr. Sen, a paediatrician by training and vice-president of the People’s Union of Civil Liberties, had been accused by the prosecution of acting as courier for Sanyal, who was in jail, by carrying his messages and letters to the underground Maoists.

Dr. Sen was arrested on May 14, 2007 from Bilaspur and was in jail for two years before being granted bail by the Supreme Court in May last year.

Sanyal, 67, was arrested in Khammam in Andhra Pradesh in January 2006, while Guha, 35, was nabbed a year later in May. Both have been in jail with the prosecution having charged them with helping Maoists to set up a network.

Mahendra Dubey, Dr. Sen’s lawyer, said they will appeal against the verdict. “This kind of judgement was not expected by us,” he said.

All the three were sentenced to life imprisonment under sections 124A and 120(B) of IPC. The trio were also found guilty under Section 8(1) of Chhattisgarh Special Public Security Act and awarded two years imprisonment and a fine of Rs. 1,000.

They were sentenced to one year imprisonment and Rs. 1000 fine under section 8(2) of the state Act, to three years prison term and a fine of Rs. 1000 under section 8(3) of that Act and to five years imprisonment and fine of Rs. 1000 under its Section 8(5), Mr. Dubey said.

All the three were also found guilty under provisions of Prevention of Unlawful Activities Act and sentenced upto five years jail term and a fine of Rs. 1,000 each. Sanyal was also awarded 10 years imprisonment and a fine of Rs. 2,000 under Section 20 of the Act.

The sentences will run concurrently, Mr. Dubey said.

Dr. Sen’s wife Elina and rights activists expressed “shock” and “disappointment” over the verdict.

“It is completely irrational. It is not a judgement that I would agree with,” Ms. Elina Sen said. “We will take whatever legal recourse is available to us. We will not be able to do it immediately because higher courts are on vacation.”

Ms. Elina Sen, who was present in the court during the trial, claimed, “Not a single piece of evidence came up to support this kind of conviction — sedition and conspiracy against the state. I hope justice will prevail.”

Swami Agnivesh said the verdict was “unacceptable“.

“I find it unacceptable that Sen has been charged with sedition. We will appeal in the High Court. This judgement has definitely come as a shock to all human rights activists and people who have been working for the poor,” he said.

Amit Banerjee, another defence lawyer, claimed, “There is no evidence against Sanyal that he is a Naxalite.”

Press Release by PUCL on Dr. Binayak Sen's Conviction

Press Release by PUCL on Dr. Binayak Sen's Conviction

Friday, December 24, 2010 at 7:32pm

Delhi/ Raipur,

The People's Union for Civil Liberties is deeply disappointed at the miscarriage of justice reflected in the judgement of Raipur Additional District and Sessions Judge B. P. Verma sentencing our National Vice President Dr. Binayak Sen to life imprisonment under charges of sedition 124 (A) of the IPC read with conspiracy (120-B IPC) along with convicting him concurrently u/s 8-(1), (2), (3) and (5) of the Chhattisgarh Vishesh Jan Suraksha Adhiniyam,2005 (Chhattisgarh Special Public Safety Act, 2005) and u/sec 39 (2) of the Unlawful Activities Prevention Act, 2004 (amended). It is a sad day for the PUCL and all human rights defenders in the country and a black day for the Indian Judiciary.

Dr. Binayak Sen was charged with being a courier of letters from co-accused Narayan Sanyal to Piyush Guha. All through the trial not a single Jail authority appearing as prosecution witness confirmed this. In fact, there was no substantive evidence to confirm any of the allegations of the prosecution.

The PUCL holds that Dr Binayak Sen is a victim of the vendetta of the Chhattisgarh government for his bold and principled opposition to state sponsored vigilante operation Salwa Judum, which has been held unacceptable even by the Supreme Court. His conviction is one more example of the state succeeding in securing the conviction of an innocent person on the basis of false evidence. It is an occasion for the nation to demand drastic reform of the criminal justice system to ensure that it is not manipulated by the state to persecute, prosecute and victimize innocent persons.

The PUCL will continue to work towards Dr. Binayak Sen release and take all legal measures in this regard. It will also work towards building public opinion against the ongoing persecution of activists and Human Rights Defenders in the country.

Prabhakar Sinha (President) Pushkar Raj (General Secretary) Mahi Pal Singh (National Secretary) Kavita Srivastava (National Secretary)

Saturday, December 11, 2010

ਲੋਕ ਵਿਰੋਧੀ ਬਿੱਲਾਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਸੂਬਾ ਪੱਧਰੀ ਰੈਲੀ

ਸੀ.ਪੀ.ਆਈ.(ਐਮ.ਐਲ.) ਨਿਊ ਡੈਮੋਕਰੈਸੀ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਯਾਦਗਾਰ ਹਾਲ ਜਲੰਧਰ ਵਿਖੇ ਰੋਸ ਮੁਜ਼ਾਹਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ (ਫੋਟੋ: ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ)


ਟ੍ਰਿਬਿਊਨ ਨਿਊਜ਼ ਸਰਵਿਸ ਜਲੰਧਰ,10 ਦਸੰਬਰ

ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਅਕਾਲੀ-ਭਾਜਪਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਜਨਤਕ ਤੇ ਨਿੱਜੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਰੋਕੂ ਬਿੱਲ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੁਰੱਖਿਆ ਗਰੁੱਪ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿਰੁੱਧ ਭਾਰਤੀ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਪਾਰਟੀ (ਮਾਰਕਸਵਾਦੀ-ਲੈਨਿਨਵਾਦੀ) ਨਿਊ ਡੈਮੋਕਰੇਸੀ ਵੱਲੋਂ ਦੇਸ਼ ਭਗਤ ਯਾਦਗਾਰ ਹਾਲ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਸੂਬਾ ਪੱਧਰੀ ਰੈਲੀ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਰੋਸ ਮੁਜ਼ਾਹਰਾ ਕਰਨ ਉਪਰੰਤ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਡਿਪਟੀ ਕਮਿਸ਼ਨਰ ਨੂੰ ਮੈਮੋਰੰਡਮ ਦਿੱਤਾ।
ਸੀਨੀਅਰ ਪਾਰਟੀ ਆਗੂ ਅਜਮੇਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਰੈਲੀ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਿਆਂ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਸੂਬਾ ਆਗੂ ਸਰਦਾਰਾ ਸਿੰਘ ਮਾਹਿਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਬਿੱਲ ਅਤਿ ਦਰਜੇ ਦੇ ਲੋਕ ਵਿਰੋਧੀ ਹਨ ਅਤੇ ਸੰਵਿਧਾਨ ਦੀ 19 ਧਾਰਾ ਤਹਿਤ ਬੋਲਣ, ਲਿਖਣ ਅਤੇ ਜਥੇਬੰਦ ਹੋਣ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਘਾਣ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇਕ ਫਾਸ਼ੀ ਪੁਲੀਸ ਰਾਜ ਕਾਇਮ ਕਰਨ ਦੇ ਕੋਝੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸੁਰੱਖਿਆ ਗਰੁੱਪ ਕਾਨੂੰਨ ਅਧੀਨ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਜਥੇਬੰਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਕੌਮ-ਧਰੋਹੀ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਸਧਾਰਨ ਪੁਲੀਸ ਕਰਮਚਾਰੀ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੀ ਜਾਨ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸ੍ਰੀ ਮਾਹਿਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ, ਝਾਰਖੰਡ, ਉੜੀਸਾ, ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ, ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼, ਆਂਧਰਾ ਪ੍ਰਦੇਸ, ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਆਦਿ ਸੂਬਿਆਂ ਦੇ 16 ਕਰੋੜ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ, ਕੇਂਦਰੀ ਤੇ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਜੰਗ ਛੇੜ ਰੱਖੀ ਹੈ। ਇਹ ਆਦਿਵਾਸੀ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਘੋਰ ਗੁਰਬਤ, ਪਛੜੇਵੇਂ, ਅਣ-ਮਨੁੱਖੀ ਜੀਵਨ ਹਾਲਤਾਂ ਦਾ ਸਰਾਪ ਸਹਿਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੇਸੀ ਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵੱਡੀਆਂ ਕੰਪਨੀਆਂ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਸੋਮਿਆਂ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਲੁੱਟ-ਖਸੁੱਟ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕਰਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਉਜਾੜਾ ਕਰਨ ’ਤੇ ਤੁਲੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ।
ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਸੂਬਾ ਸਕੱਤਰ ਦਰਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਖਟਕੜ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਅਖੌਤੀ ਨੁਕਸਾਨ ਰੋਕੂ ਕਾਨੂੰਨ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਕੁਝ ਅਖੌਤੀ ਹਿੰਸਕ ਤੇ ਭੰਨਤੋੜੂ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਅੰਦੋਲਨ ਕੋਈ ਹਿੰਸਕ ਘੋਲ ਨਹੀਂ ਸਨ ਸਗੋਂ ਕੇਂਦਰੀ ਤੇ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋਕ ਦੋਖੀ ਨੀਤੀਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਰੋਸ ਦਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਿੱਜੀਕਰਨ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀ ਰਾਜ ਵਿਰੁੱਧ ਅਤੇ ਨਿਗੂਣੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਬਚਾਓ ਲਈ ਕਿਸਾਨਾਂ, ਮੁਲਾਜ਼ਮਾਂ, ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਤੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਬਿਲਕੁਲ ਹੱਕੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਲਾ ਕੇ, ਸਰਕਾਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਸਿੱਧਾ ਡੰਡੇ ਦਾ ਰਾਜ ਕਾਇਮ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਤੇ ਕੁੱਲ ਹਿੰਦ ਮਜ਼ਦੂਰ ਸਭਾ ਦੇ ਕੌਮੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹਰਦੇਵ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦਾ ਸੰਦ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹਨ, ਸਾਮਰਾਜੀ ਪੱਖੀ ਨੀਤੀਆਂ ਕਾਰਨ ਖੇਤੀ ਘਾਟੇ ਦਾ ਧੰਦਾ ਸਾਬਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ, ਸਿਆਸਤਦਾਨ, ਅਫਸਰਸ਼ਾਹੀ ਤੇ ਭੌਂ ਮਾਫੀਆ ਬਹਾਨੇ ਲਾ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਹਥਿਆ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਾਨੂੰਨ ਅਮੀਰਾਂ, ਅਫਸਰਾਂ ਤੇ ਸਿਆਸੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਲਈ ਖਤਰੇ ਦੀ ਘੰਟੀ ਹਨ। ਰੈਲੀ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਧਾਨਗੀ ਭਾਸ਼ਣ ਅਜਮੇਰ ਸਿੰਘ ਸਮਰਾ ਨੇ ਦਿੱਤਾ। ਰੈਲੀ ’ਚ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਵਾਪਸ ਲਏ ਜਾਣ, ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਗਰੀਨ ਹੰਟ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਦੇਸ਼ੀ ਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਸਮਝੌਤੇ ਰੱਦ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਇਲਾਜ, ਵਿਦਿਆ, ਸੜਕਾਂ, ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਖੁਰਾਕ ਅਤੇ ਤਨ ਢਕਣ ਲਈ ਕੱਪੜੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਕਸ਼ਮੀਰ, ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬ ਵਿੱਚੋਂ ਫੌਜ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਈ ਜਾਵੇ, ਸਪੈਸ਼ਲ ਆਰਮਡ ਫੋਰਸਿਜ਼ ਐਕਟ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਮਸਲੇ ਦਾ ਸਿਆਸੀ ਪੱਧਰ ’ਤੇ ਹੱਲ ਲੱਭਿਆ ਜਾਵੇ।

Monday, November 29, 2010

ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਏਕਾ

ਕਿਸਾਨ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦਾ ਏਕਾ

ਹਰਮੇਸ਼ ਮਾਲ੍ਹੜੀ

ਕਿਰਤ ਦੀ ਧਿਰ ਦੇ ਸਭਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਹ ਖ਼ਬਰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹੀ ਤੇ ਮਾਣੀ ਹੈ ਕਿ ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਪੇਂਡੂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਮਿਲ ਕੇ ਤਿੰਨ ਥਾਵਾਂ ’ਤੇ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਲਗਾਤਾਰ ਧਰਨੇ ਲਾ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਕੁਝ ਮੰਗਾਂ ਮੰਨਵਾ ਲਈਆਂ ਹਨ। ਆਮ ਤੌਰ ’ਤੇ ਤਬਕਾਤੀ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਆਰਥਿਕ ਮੰਗਾਂ ’ਤੇ ਹੀ ਆਪਣੀ ਲੜਾਈ ਕੇਂਦਰਤ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਰਾਜ ਕਰਦੀਆਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਲਗਾਤਾਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਬਰ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀ ਅਖਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਇਸ ਰਵੱਈਏ ਕਾਰਨ ਹੀ ਤਬਕਾਤੀ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਲਈ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਦਾ ਸਵਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਵਰਕਰਾਂ, ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਸਿਆਸੀ ਅੰਸ਼ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਫਿਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਮੰਗਾਂ ਦਾ ਸਿਆਸੀਕਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਮਾਤਾਂ ਵਿਚ ਵੰਡੇ ਸਮਾਜ ਅੰਦਰ ਸਾਧਨ ਸੰਪੰਨ ਜਮਾਤਾਂ ਆਰਥਿਕ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਵਸਥਾ ’ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਕੇ ਅਧੀਨ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿਚ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦਾ ਆਮ ਕਿਰਦਾਰ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਵਿਕਾਸ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪੜਾਵਾਂ ਵਿਚ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਤੌਰ- ਤਰੀਕੇ ਹੀ ਬਦਲਦੇ ਹਨ ਕਿਰਦਾਰ ਉਹੋ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਸਾਡੇ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਵੀ ਇਸੇ ਜੁਮਰੇ ਵਿਚ ਹੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਖਾਸ ਤੌਰ ’ਤੇ ਪਿਛਲੇ ਪੰਦਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਆਰਥਿਕ ਨੀਤੀਆਂ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਤਬਕਿਆਂ ਵਿਚ ਜ਼ਬਰਦਸਤ ਬਦਜ਼ਨੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਲਾਗੂ ਕੀਤੇ ਅਖੌਤੀ ਹਰੇ ਇਨਕਲਾਬ ਨੇ ਛੋਟੇ ਤੇ ਦਰਮਿਆਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁੰਗਲ ਕਰਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਤ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਕੋਲੋਂ ਖੇਤੀ ਅੰਦਰ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਖੁੱਸ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਦੇ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤਬਕੇ ਇਸ ਵਕਤ ਚੌਤਰਫੇ ਸੰਕਟ ਵਿਚੋਂ ਗੁਜ਼ਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਤਾਂ ਦੇ ਬਦਜ਼ਨ ਹਨ। ਇਸ ਬਦਜ਼ਨੀ ਨੇ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਤੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਰਗੇ ਮਾਰੂ ਰੁਝਾਨ ਵਿਚ ਬੇਓੜਕ ਵਾਧਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕਿਸਾਨਾਂ-ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਬਕਿਆਂ ਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ’ਤੇ ਅੰਦੋਲਨ ਛੇੜ ਕੇ ਲੋਕ ਰੋਹ ਨੂੰ ਸਹੀ ਪਾਸੇ ਲਾਇਆ ਹੈ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਅਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ‘‘ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰੋ’’ ਇਸ ਨਾਅਰੇ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬੇਜ਼ਮੀਨੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਵਿਚ ਵਧ-ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਲੱਗੇ ਹਨ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਤਬਕਿਆਂ ਦੀਆਂ ਹੱਕੀ ਮੰਗਾਂ ‘ਸੀਨ’ ’ਤੇ ਆਈਆਂ ਹਨ। ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਮਾਨਸਾ ਵਿਚ ਮੋਰਚਾ ਲਾਉਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਪਿੰਡ ਬੈਰੋਕੇ ਵਿਖੇ ਸਵਾ ਕਿੱਲੇ ਦੇ ਮਾਲਕ ਕਿਸਾਨ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਦੀ ਸਿਰਫ ਡੇਢ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੇ ਕਰਜ਼ੇ ਕਰਕੇ ਇਕ ਆੜ੍ਹਤੀਆ ਕੁਰਕੀਆਂ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ। ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ’ਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਅਤੇ ਆੜ੍ਹਤੀਆ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਚਲੇ ਗਏ ਪਰ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਆੜ੍ਹਤੀਆ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਬੰਦੇ ਲਿਆਇਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੀ ਗਿਣਤੀ ’ਚ ਰਹਿ ਗਏ ਕਿਸਾਨਾਂ ’ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਕੇ ਥਾਏਂ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਦੋ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਖਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਆੜ੍ਹਤੀਏ ਸਮੇਤ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਸੱਤ ਬੰਦਿਆਂ ’ਤੇ ਕਤਲ ਦਾ ਪਰਚਾ ਦਰਜ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਸਥਾਨਕ ਨਾਇਬ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਪੁਲੀਸ ਇਸ ਤਹਿਸੀਲਦਾਰ ਅਤੇ ਆੜ੍ਹਤੀਏ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੋਰਚਾ ਲਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਦੂਸਰਾ ਧਰਨਾ ਜਲੰਧਰ ਵਿਖੇ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਮਸਲਾ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕਸਬਾ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਵਿਖੇ ਇਕ ਮਜ਼ਦੂਰ ਮੁਹੱਲੇ ਵਿਚ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਐਲਾਨੇ ਬਿਜਲੀ ਬਿਲਾਂ ਦੇ ਬਾਈਕਾਟ ਸਬੰਧੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਘਰਾਂ ਦੇ ਕੁਨੈਕਸ਼ਨ ਕੱਟਣ ਵਿਰੁੱਧ ਇਕ ਮਜ਼ਦੂਰ ਆਗੂ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੀ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇਸ ਆਗੂ ਦੀ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ’ਤੇ ਕੁੱਟਮਾਰ ਕੀਤੀ ਤੇ ਫਿਰ ਇਸ ਦੇ ਇਕ ਸਾਥੀ ਸਮੇਤ ਇਰਾਦਾ ਕਤਲ ਦਾ ਮੁਕੱਦਮਾ ਦਰਜ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ। ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਸੀ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਰਿਹਾਅ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਤੀਜਾ ਮਸਲਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਇਕ ਧਰਨੇ ਦੌਰਾਨ (15 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ) ਇਕ ਨੌਜਵਾਨ, ਜਿਹੜਾ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵਿਛੜ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਇਹ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿਚ ਦੇਰੀ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਧੇਰੇ ਵਿਗੜ ਗਈ। ਅੱਗੋਂ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੇ ਲਾਵਾਰਸ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਲਾਜ ਵਿਚ ਕੁਤਾਹੀ ਵਰਤੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹ ਸਤਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਨੌਜਵਾਨ ਮੌਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਜਾ ਪਿਆ। ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਮੰਗ ਸੀ ਕਿ ਨੌਜਵਾਨ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਕਾਰਨਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸਹਾਇਤਾ ਸਰਕਾਰ ਕਰੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੰਗਾਂ ’ਤੇ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਅਪੀਲਾਂ ਕਰਨ, ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ, ਸਥਾਨਕ ਪੱਧਰਾਂ ’ਤੇ ਇਕ ਦਿਨਾ ਰੋਸ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜਦੋਂ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ‘ਕੰਨ ਨਾ ਕਵੱਸਿਆ’ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਦਿਨ ਲਗਾਤਾਰ ਧਰਨੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਐਲਾਨ ਹੋਇਆ। ਪੰਜਾਬ ਭਰ ਵਿੱਚ ਕੰਧਾਂ ’ਤੇ ਇਸ਼ਤਿਹਾਰ ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਸਾਰੀਆਂ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਆਪੋ-ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮੀਟਿੰਗਾਂ, ਰੈਲੀਆਂ ਕਰਕੇ ਇਸ ਮਸਲੇ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਖਾ ਦਿੱਤਾ। ਧਰਨਿਆਂ ਲਈ ਜਿੱਥੇ ਵਰਕਰ ਲਗਾਤਾਰ ਬੈਠਣ ਲਈ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ’ਤੇ ਤਿਆਰ ਹੋਏ, ਉੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ’ਤੇ ਰਸਦ ਸਮੱਗਰੀ ਵੀ ’ਕੱਠੀ ਕਰ ਲਈ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੀ ਕੁਝ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲ੍ਹੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਲੰਧਰ ਜੇਲ੍ਹ ਵਿੱਚ ਡੱਕੇ ਦੋਵੇਂ ਆਗੂ ਬਿਨਾਂ ਸ਼ਰਤ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਾਲੇ ਗੁਰਜੰਟ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ 2 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਰਕਮ ਵੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ, ਪਰ ਮਾਨਸਾ ਵਾਲਾ ਮਸਲਾ ਉਵੇਂ ਹੀ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ।
ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੋਰਚਿਆਂ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਜਿੱਤ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ/ਸੀ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਦੋ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮਸਲੇ ਨਿਬੜ ਗਏ ਸਨ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਤੀਜੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਮਸਲੇ ਕਰਕੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਨੇ ਤੀਜੇ ਮਸਲੇ ਦੇ ਨਿਬੇੜੇ ਲਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮੋਰਚੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਿਆ। ਇਸ ਫੈਸਲੇ ’ਤੇ ਨਿਭਦਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਪੂਰੀ ਤੈਅ ਕੀਤੀ ਗਿਣਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਮਾਨਸਾ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਐਥੋਂ ਹੀ 15 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਮੋਰਚੇ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ, ਜੋ ਤੀਜੇ ਦਿਨ ਮਾਨਸੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਵਾਲੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਚੁੱਕੇ ਗਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਸਲਿਆਂ ’ਤੇ ਜਿੱਤ ਤਾਂ ਐਲਾਨੇ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੈ। ਅਸਲ ਜਿੱਤ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ-ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਸਿਦਕ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੈ।

Courtesy: Punjabi Tribune, November 28,2010

Friday, November 19, 2010

ਮੋਰਚੇ ’ਚ ਗੁਜ਼ਾਰੀ ਰਾਤ


ਹਰਮੇਸ਼ ਮਾਲੜੀ

ਉਨੱਤੀ ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਦਸ ਕਿਸਾਨ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਝੋਨੇ ਦੀ ਮੰਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀ ਬੇਕਦਰੀ ਵਿਰੁੱਧ 24 ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਰੇਲਾਂ ਜਾਮ ਕਰਨ ਦਾ ਸੱਦਾ ਸੀ; ਜਿਸ ਨੂੰ 7 ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੀ ਵੀ ਹਮਾਇਤ ਹਾਸਲ ਸੀ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ 11 ਥਾਵਾਂ ’ਤੇ ਹੋਏ ਇਸ ਸਫਲ ਐਕਸ਼ਨ ਬਾਬਤ ਬੇਸ਼ਕ ਸਾਰੇ ਪਾਠਕ ਪੜ੍ਹ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰੇ 24 ਘੰਟਿਆਂ ਨੂੰ, ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀ ਧੰਦੇ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸੰਕਟ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਮਾਰ ਹੇਠ ਆਏ ਕਿਸਾਨਾਂ-ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਛੇੜੇ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਦੇ ਸਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਨੁਭਵ ਵਜੋਂ ਪਾਠਕਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਕਰਨੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ।
ਇਹ ਵੱਖਰਾ ਸਵਾਲ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਅਸਰ ਤਹਿਤ ਸਰਕਾਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। ਇਨ੍ਹਾਂ 24 ਘੰਟਿਆਂ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਲੜਨ ਸਮਰੱਥਾ, ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ, ਸਰਕਾਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਜਾਂ ਪਰਦਾਚਾਕ ਕਰਨ, ਖੇਤੀ ਧੰਦੇ ਦੇ ਸੰਕਟ ਸਬੰਧੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਸਬੰਧੀ ਵਾਜਬੀਅਤ ਲਈ ਕਿਸਾਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਨੇ ਮੇਰਾ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪੱਕਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਠੀਕ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਖੇਤੀ ਅਰਥਚਾਰੇ ਦੇ ਮੰਦਵਾੜੇ ਕਾਰਨ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੁੱਲ ਕਾਮਾ ਸ਼ਕਤੀ ’ਤੇ ਮਾਰੂ ਸਿੱਧ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਢੋਈ ਬਣੇਗਾ। ਮਸਲਨ ਇਕ ਕਿਸਾਨ ਬੁਲਾਰੇ ਨੇ ਇਥੇ ਬੋਲਦੇ ਸਮੇਂ ਝੋਨੇ ਦੀ ਖਰੀਦ ਨਾ ਕਰਨ ਸਬੰਧੀ ਸਰਕਾਰੀ ਖਰੀਦ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀ ਦਲੀਲ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦਲੀਲ ਨਾਲ ਇਉਂ ਕਾਟ ਕੀਤਾ। ਉਹਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਸਰਕਾਰ ਸਾਨੂੰ 15 ਜੂਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਝੋਨਾ ਬੀਜਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੀ।’’ ‘‘ਕੋਈ ਇਨ੍ਹਾਂ ਭੜੂਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛੇ ਪਈ ਜੇਕਰ 15 ਜੂਨ ਤੋਂ ਪਿੱਛੋਂ ਝੋਨਾ ਬੀਜਿਆ ਜਾਊਗਾ ਤਾਂ ਅਕਤੂਬਰ ਵਿੱਚ ਪੱਕੂ..ਤੇ ਸਿਆਲ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਸਿੱਲ ਤਾਂ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ, ਉਤੇ ਜੇਕਰ ਮੀਂਹ ਜਾਂ ਗੜੇ ਪੈ ਜਾਣ ਤਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸਾਨ ਕੀ ਕਰੇ? ਕਿਸਾਨ ਲਈ ਲੜਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ।’’ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਏਡੀ ਕਮਾਲ ਦੀ ਦਲੀਲ ਕੋਈ ਵੱਡਾ ਖੇਤੀ ਮਾਹਰ ਵੀ ਸ਼ਾਇਦ ਨਾ ਦੇ ਸਕੇ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੰਗ ਪ੍ਰਤੀ ਜਿੰਨੀ ਵਾਜਬੀਅਤ ਜਚੀ ਹੋਈ ਹੋਵੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਓਨੀ ਹੀ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ ਨਾਲ ਲੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਰੇਲ ਜਾਮ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਦ੍ਰਿੜ੍ਹਤਾ ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ। ਲੰਗਰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ, ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਹੋਣ, ਸਟੇਜ ਸੰਚਾਲਨ ਅਤੇ ਕੁੱਲ ਇਕੱਠ ਦੇ ਕੰਟਰੋਲ ਲਈ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਦੀਆਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕਮੇਟੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ ਤੇ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਆ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨ ਕਾਫਲੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦੁੱਧ ਭਰੀਆਂ ਢੋਲੀਆਂ ਤੇ ਆਟੇ ਦੇ ਗੱਟੇ ਲਿਆ ਰਹੇ ਸਨ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਦੇ ਕੰਬਲ, ਭੂਰੇ ਧਰੇ ਪਏ ਸਨ। ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿਸਾਨ 24 ਘੰਟੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਕਿਸੇ ਨਿਬੇੜਾਕਰੂ ਮੋਰਚੇ ਮੱਲਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਕੇ ਆਏ ਹੋਣ। ਵੱਡੀ ਤਦਾਦ ਵਿੱਚ ਲਾਈ ਹੋਈ ਪੁਲੀਸ ਫੋਰਸ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਹਿਜਤਾ ਨਾਲ ਲੈ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਚਿਹਰੇ ’ਤੇ ਕੋਈ ਘਬਰਾਹਟ ਜਾਂ ਕਾਹਲਾਪਨ ਨਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਆਇਆ। ਹਰ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ’ਤੇ ਇਹ ਗੁੱਝਾ ਸਵਾਲ ਮੁਸਕਰਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹੋਣ, ‘‘ਪੁਲੀਸ ਵਾਲਿਓ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰੋ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣਾ ਕਰਨ ਦਿਓ।’’
ਕੋਈ ਤਿੰਨ ਹਜ਼ਾਰ ਦੇ ਲਗਪਗ ’ਕੱਠ ਵਿੱਚ 98 ਫੀਸਦੀ ਸਿੱਖ ਕਿਸਾਨ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਤੇ ਅੱਗੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਗਿਣਨਯੋਗ ਗਿਣਤੀ ਨਿਹੰਗ ਸਿੰਘਾਂ ਦੀ ਸੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਦੀ ਸੱਚੀ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਝਲਕਾਰਾ ਸਪਸ਼ਟ ਦੀਹਦਾ ਸੀ। ਪੂਰੀਆਂ ਸਿੱਖੀ ਰਵਾਇਤਾਂ ਨਾਲ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮੋਰਚੇ ’ਤੇ ਬਾਕਾਇਦਾ ਪਾਠ ਕਰਕੇ ਜਦੋਂ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਵੀ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਹੀ ਕਹੇ, ‘‘ਹੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਅਸੀਂ ਹੱਕ, ਸੱਚ, ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਾਨੂੰ ਸਮੱਤ ਬਖਸ਼ੋ ਕਿ ਸਾਡਾ ਇਹ ਮੋਰਚਾ ਫਤਿਹ ਹੋਵੇ।’’ ਬਹੁਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਰਵਾਇਤੀ ਨੀਲੀ ਪੱਗੜੀ ਹੀ ਬੰਨ੍ਹੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜੋ ਉਪਰੀ ਨਜ਼ਰੇ ਤਾਂ ਅਕਾਲੀਆਂ ਦਾ ’ਕੱਠ ਹੋਣ ਦਾ ਭੁਲੇਖਾ ਪਾਉਂਦੀ ਸੀ, ਪਰ ਜਦੋਂ ਸਪੀਕਰ ’ਤੇ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਦੋਹਾਂ ਬਾਦਲਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਕੋਈ ਟਿੱਪਣੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਹੇਠੋਂ ਬੋਲੇ ਸੋ ਨਿਹਾਲ ਦੇ ਜੈਕਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਕ ਫਤਵਾ ਲੱਗਦੀ। ਇਸੇ ਫਤਵੇ ਦਾ ਅਸਰ ਪੰਥ ਦੇ ਨਾਂ ’ਤੇ ਵੋਟਾਂ ਮੰਗਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਉਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਦੁਰਕਾਰੇਗਾ।
ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਵਧੀ ਹੋਈ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸੂਝ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਇਕ ਬੁਲਾਰੇ ਦੇ ਬੋਲਾਂ ’ਚੋਂ ਇੰਜ ਝਲਕਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਉਏ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਹਾਂ! ਤੂੰ ਕਰਜ਼ੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰ ਰਿਹਾ ਏਂ। ਕਰਜ਼ਾ ਦੇਣਾ ਜਾਂ ਮੁਆਫ ਕਰਨਾ, ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦੇਣੀਆਂ ਜਾਂ ਵਾਪਸ ਲੈਣੀਆਂ ਨਾ ਤੇਰੇ ਤਾਏ ਦੇ ਵਸ ਵਿੱਚ ਹੈ ਨਾ ਦਿੱਲੀ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ। ਇਹ ਤਾਂ ਸੰਸਾਰ ਬੈਂਕ ਤੇ ਸੰਸਾਰ ਵਪਾਰ ਸੰਸਥਾ ਤੈਅ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਤੇਰੀ ਔਕਾਤ ਕੀ ਹੈ? ਕਿਆ ਪੱਦੀ ਤੇ ਕਿਆ ਪੱਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਰਬਾ।’’ ਇਕ ਹੋਰ ਬੁਲਾਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਭਰਾਵੋ ਸੁਖਬੀਰ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਬਾਦਲ ’ਚ ਇੰਨਾ ਹੀ ਫਰਕ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਜਣਾ ਇਕੋ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਸਾਨੂੰ ਝਟਕਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ, ਦੂਜਾ ਜਵਾਂ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਹਲਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ।’’ ਇਕ ਹੋਰ ਬੁਲਾਰਾ ਕਹਿੰਦਾ, ‘‘ਭਰਾਵੋ ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਲੜਾਈ ਕਿਸਾਨ ਲੜ ਰਹੇ ਹਨ ਉਥੇ ਹੀ ਸਰਕਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ’ਤੇ ਮਾਓਵਾਦੀ/ ਨਕਸਲਵਾਦੀ ਹੋਣ ਦਾ ਠੱਪਾ ਲਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜੰਗਲ-ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਵੀ ਸਹੀ ਕਿਹਾ।’’ ਤਕਰੀਬਨ ਹਰ ਕਿਸਾਨ ਬੁਲਾਰੇ ਨੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁਚਲਣ ਲਈ ਲਿਆਂਦੇ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਤਬਕਿਆਂ ’ਤੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਰਕਾਰੀ ਜਬਰ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ ਕੀਤੀ।
ਇਸ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੇ ਦਿਲਚਸਪ ਗੱਲ ਇਹ ਲੱਗੀ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਸਮਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪਿੰਡ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਵਾਲੇ ਸਾਧਾਰਨ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਬੋਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸਧਾਰਨ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਸਾਦੇ, ਪਰ ਵਜ਼ਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ’ਕੱਠ ਨੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਦੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੋਲਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਤਿਕਾਰ ਨਾਲ ਕਬੂਲਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਜੇ ਇਹੀ ਗੱਲਾਂ ਕਿਤੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਸੱਥ ’ਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੁਲਾਰਿਆਂ, ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਦਾ ਮਖੌਲ ਉਡਾਇਆ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਇਕ ਬਿਰਧ ਬਾਬੇ ਨੇ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਇਉਂ ਕੀਤੀ, ‘‘ਭਰਾਵੋਂ ਮੈਂ ਹਾਂ ਤਾਂ ਚਿੱਟਾ ਅਨਪੜ, ਪੜ੍ਹਿਆ-ਪੁੜ੍ਹਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਹੈ ਕੋਈ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਪਿਉ-ਪੁੱਤਾਂ ਨੂੰ ਆਹਨਾਂ ਪਈ ਜੇ ਤੁਹਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀਆਂ ਫਿਰ ਵਾਅਦੇ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਜੇ, ਪਈ ਬੰਦੇ ਦਾ ਕੰਮ ਹੁੰਦਾ ਪਈ ਜਿਹੜੀ ਗੱਲ ਕਹਿ ਦਿੱਤੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਕਰੇ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਪਿਉ-ਪੁੱਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦਿਆਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਸਦੀ।’’ ਇਕ ਹੋਰ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਛੰਦਾ ਬੰਦੀ ਵਿੱਚ ਸੁਣਾਇਆ। ਇਕ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਹੀ ਤਿੰਗ-ਲਿੰਗ-ਲਿੰਗ ਕਰਕੇ ਗੀਤ ਸੁਣਾਇਆ। ਹਰ ਥਾਂ ’ਤੇ ਜਿੱਤੇ ਲੋਕ ਸਦਾ, ਹਰ ਥਾਂ ਹਾਰੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਕਲਾਂ ਵੰਨਗੀਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਲੱਚਰ ਗਾਇਕੀ ਦੀ ਦਲਦਲ ਵਿੱਚ ਧੱਸਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਇਹ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਅਜਿਹੇ ਸੁੱਚੇ ਮੋਤੀ ਵੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਝੋਲੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਸੱਚੇ ਵਾਰਸ ਹਨ।
ਭਾਵੇਂ ਜਾਮ ’ਤੇ ਬੈਠੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਹਰ ਸਰਗਰਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨੋਟ ਕਰਨ ਲਈ ਸੀ.ਆਈ.ਡੀ. ਦੀਆਂ ਧਾੜਾਂ ਤੁਰੀਆਂ ਫਿਰਦੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਕੁਝ ਲੁਕਾ ਕੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਸਪੀਕਰ ਤੋਂ ਹੀ ਕੀਤੀਆਂ। ਮਸਲਨ ਚਾਹ-ਰੋਟੀ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਐਲਾਨ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ, ‘‘ਭਾਈ ਸਾਰੇ ਕਿਸਾਨ ਪੰਗਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਲੰਗਰ ਛਕਣ, ਵਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਮਗਰ ਨਾ ਭੱਜਣ। ਅਜਿਹਾ ਵਿਵਹਾਰ ਸਰਕਾਰ ਕਰਦੀ ਹੈ।’’ ਅਜਿਹੇ ਐਲਾਨ ਵੀ ਹੋਏ, ‘‘ਕੋਈ ਕਿਸਾਨ ਪੈੱਗ-ਛੈੱਗ ਨਾ ਲਾਵੇ। ਸੀ.ਆਈ.ਡੀ. ਤੁਹਾਡੀ ਇਹ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨੋਟ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਮੁੜ ਕੇ ਫੋਟੋਆਂ ਛਪਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਸਾਡੇ ਅੰਦੋਲਨ ’ਤੇ ਬੁਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ।’’ ਜਦੋਂ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਇਹ ਐਲਾਨ ਹੁੰਦਾ, ‘‘ਭਾਈ ਜਾਮ ਨੂੰ ਵਧਾਇਆ ਹੀ ਜਾ ਸਕਦਾ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਤਿਆਰ ਹੋ ਤਾਂ ਹੇਠੋਂ ਸੋ ਨਿਹਾਲ ਦੇ ਜੈਕਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਹੱਥ ਕਰਕੇ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਨਿਬੇੜਾ ਕਰਕੇ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੇ।’’ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਇਸ ਲੜਨ ਸਮਰੱਥਾ ਦੀਆਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਝਲਕਾਂ ਨੇ ਇਸ ਆਸ ਬੰਨਾਈ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਮਰਾਜੀ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਤਬਾਹ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕਿਸੇ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲੋਂ ਕੋਈ ਆਸ ਨਹੀਂ। ਤਬਾਹੀ ਦੇ ਕੰਢੇ ਖੜ੍ਹੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਇਨਕਲਾਬੀ-ਜਮਹੂਰੀ ਸੋਝੀ ਵਾਲੇ ਜਨ ਅੰਦੋਲਨ ਹੀ ਬਚਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਬੇਸ਼ਕ ਕੁੱਲ ਕਿਸਾਨ ਜਨਤਾ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਹਿੱਸਾ ਹੀ ਅਜੇ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰਦਾ ਹੈ

Courtesy: Punjabi Tribune, November 19,2010


Monday, November 15, 2010

ਪੁਲੀਸ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ




The police arresting and interrogating three child artists of Natyam Group at Sri Guru Nanak Dev Thermal Plant Police Station, Bathinda on the Children's day 14th November 2010. Gurnoor's mother and other persons, who stood security to obtain the release on bail of these child artists are also seen in the picture.

Gurnoor Singh, the child artist of Natyam Group

Nawab Wazir Khan of Sirhind, bricked alive two children of Guru Gobind Singh


Now Akali-BJP Govt of Punjab arrests child-artists who spread teachings of Guru Gobind Singh through their plays.

Gurnoor, a 10 years old child artist of Natyam Group, was arrested and interrogated by the Police at Guru Nanak Dev Thermal Plant Police Station, Bathinda along with two other minor boys - Anmoldep Singh (Aged 16 years) and Stalinjit Singh (Aged 17 years) in an FIR registered at the instance of local Vishav Hindu Prishad leaders, under section 295 of the IPC for their role in the play ''Rabbji Thalley Aa Jao" (God Come on Earth). Their only fault is that at such a tender age, instead of whiling away their time watching Cricket & Cartoons on TV , they are spreading rationalism, scientific outlook and constructive social values and are arousing the people against religious bigotry, fundamentalism, communalism, degenerated culture, consumerism and religious intolerance.

All the five artists of the Natyam Group, including the three child artists were earlier granted interim pre-arrest bail by the court of Additional Sessions Judge, Bathinda.

Under the Juvenile Justice (Care & Protection of Children) Rules, 2007, no FIR can be registered against a child in non-serious cases having maximum punishment up to seven years imprisonment. Under Section 295 IPC the maximum punishment is only two years imprisonment. But even then the police arrested these children just to placate their political masters.

Representatives of many democratic organizations & justice-loving persons had formed a Committee for the defense of Natyam Group, terming the registration of FIR against it as an attack on freedom of expression, and has decided to launch a protest campaign against it. The Committee, under the leadership of Sh. Bagga Singh , President & State Committee Member, Association For Democratic Rights, met the Police authorities seeking cancellation of the FIR and had submitted the following memorandum:

"Subject: ILLEGAL & UNWARRANTED FIR U/S 295 IPC AGAINST DRAMATIST Sh. KIRTI KIRPAL, DIRECTOR NATYAM GROUP & MINOR CHILDREN OF HIS TEAM.

  1. We have been utterly shocked that an FIR has been registered against noted dramatist Sh. Kirti Kirpal and his team of the Natyam Group, by the Thermal Police, under section 295 of the IPC, on totally baseless, illegal and unjustified grounds.

  2. It has been falsely alleged in the FIR that Sh. Kirti Kirpal and his drama team has hurt the sentiments of Hindus by his play, "Rabb Ji Thaley Uttar Aao", whereas in fact there is nothing in this play which hurts the sentiment of any community.

  3. The Natyam Group stages progressive plays in cooperation with the Rationalist Society Punjab, Punjab Lok Sabhyachar Manch, and various organizations of workers, peasants, agriculture laborers and democratic people. It is a non-profit organization, wedded to the spreading of progressive, democratic & scientific ideas and waging struggle against communal fanatics, obscurantists, and reactionary elements.

  4. It will be pertinent to mention here that this play is from a book, written by Sh. K.J.Singh under the title " JADON CHAND ROTI LAGDA HAI," published many years ago. Its preface is written by noted Punjabi dramatist Prof Ajmer Singh Aulakh, who has been awarded a number of times by the highest national literary organizations. This book is being openly sold and stocked in Govt libraries and widely read. There has never been any complaint of any sort against this book up till now from any person.

  5. The Natyam Group has staged this play at many places in Punjab and also at Faridabad in Haryana. At Faridabad, it was witnesses by a number of Hindu saints, who not only commended it, but also blessed the team on stage. In Punjab, the Natyam Group has staged it in DAV College Jalandhar, Dev Samaj College Ferozepur, KK Marwaha College Faridkot & Punjabi University Patiala, in the presence of Govt officials, including Police Officials, thinkers students and academicians, and there has never been any objection against it. Its central theme is 'God helps those, who help themselves'.

  6. Another tragic aspect of this case is that the police has implicated three children namely Gurnoor Singh (aged 10 years), Anmoldeep Singh & Stalinjit Singh along with two youth Gurvinder Singh & Harjot Singh, in this case.

  7. It would have been better if before registering the case, the police would have obtained the opinion from Punjab Sahitya Academy, or literature department of any university or from some eminent literary figures.

  8. This FIR has been registered by the police at the instance of one Sukhpal Singh Sran, who claims himself to be a leader of Vishav Hindu Parishad, but has nothing to do with Hindu values and Hindu ethos.He has been trying to disrupt peace and harmony between various communities, by his illegal acts, taking the law in his own hands, just because he has close proximity with the BJP, a partner of ruling coalition in Punjab.

  9. Last year on the Valentine Day, the said Sukhpal Singh Sra and his handful companions, attacked people in Rose Garden Bathinda. The incident was highlighted in the press and leading newspapers reported it with photographs. But the police did not take any action against Sukhpal Singh & his companions, citing lack of evidence as a reason even without making a DDR entry.

  10. On 15th August this year, Sukhpal Singh Sran and his companions, forcibly and illegally prevented the tableau (JHAKI) of Rationalist Society Punjab, from joining the I-Day celebration, beat up, assaulted and abused the persons on the tableu including ladies and members of the Rationalist Society, despite the fact that this tableu was duly approved by the Deputy Commissioner Bathinda & all other officers in a meeting held for the purpose. The police not only failed to take any action on the complaint made by the Rationalist Society in this regard, which is lying pending in your office since then, but facilitated and assisted Sukhpal Singh Sran and his companions in carrying out their notorious and intimidatory criminal activity, by taking the tableau and the persons in it to the Police Station.

  11. Sukhpal Singh Sran and his companions have been causing unnecessary provocations and picking up violent quarrels with the people of minority communities such as Christians & Muslims.

  12. We feel that the FIR registered against Sh. Kirti Kirpal and his Natyam Drama team is an attack on the freedom of expression, especially of the atheists, at the instance of communal fanatics. The Rationalist Society and Natyam Drama Team have an inalienable right guaranteed by the Constitution of India to strive for creating a scientific and rational temperament amongst the people.

    We, therefore request you to kindly cancel the FIR registered against Sh. Kirti Kirpal and the members of his drama team, at Police Station Thermal Bathinda. An opinion can be obtained about the contents of the play, from Sahitya Academy, Natak Academy, Vice Chancellor Central University, Bathinda or other Gyanpeeth Award Winner writers of Punjab, if required."

ਪੁਲੀਸ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ

Posted On November - 15 - 2010 (Punjabi Tribune, Chandigarh)

ਨਿੱਜੀ ਪੱਤਰ ਪ੍ਰੇਰਕ
ਬਠਿੰਡਾ
, 14 ਨਵੰਬਰ

ਥਾਣਾ ਥਰਮਲ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਅੱਜ ‘ਬਾਲ ਦਿਵਸ’ ਮੌਕੇ ਪੰਜ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕੀਤਾ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾਅ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਅੱਜ ‘ਬਾਲ ਦਿਵਸ’ ਦੇ ਸਮਾਗਮ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਸ ਦੌਰਾਨ ਪੰਜ ਬੱਚੇ ਥਾਣਾ ਥਰਮਲ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਕੋਲ ਸਫਾਈ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਏਨਾ ਕਸੂਰ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ‘ਰੱਬ ਜੀ ਥੱਲੇ ਆਓ’ ਨਾਟਕ ਖੇਡ ਕੇ ਸੱਚੀ-ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਨਾਟਕ ਮੰਡਲੀ ’ਤੇ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕੇਸ ਦਰਜ ਕਰਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਖੇਡੇ ਨਾਟਕ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸੱਟ ਮਾਰੀ ਹੈ। ਥਾਣਾ ਥਰਮਲ ਦੀ ਪੁਲੀਸ ਦਾ ਤਫਤੀਸ਼ੀ ਅਫਸਰ ਕਸ਼ਮੀਰ ਸਿੰਘ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਪਾਤਰ ‘ਰੱਬ’ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਉਹ ਤਾਂ ਕਿਰਾਏ ’ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ।
ਤਫਤੀਸ਼ੀ ਅਫਸਰ ਨੇ ਵਾਰੋ-ਵਾਰੀ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਤੋਂ ਕੱਪੜੇ ਮੰਗੇ। ਕੁਝ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਪਾਏ ਕੱਪੜੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਜ਼ਿਲ੍ਹਾ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ’ਤੇ ਇਹ ਬੱਚੇ ਅੱਜ ਥਾਣਾ ਥਰਮਲ ’ਚ ਜਾਂਚ ਲਈ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ।
ਤਫਤੀਸ਼ੀ ਅਫਸਰ ਨੇ ਦਸ ਸਾਲ ਦੇ ਬੱਚੇ ਗੁਰਨੂਰ ਸਿੰਘ ਜਿਸ ’ਤੇ ਧਾਰਾ 295 ਤਹਿਤ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਤੋਂ ਨਾਟਕ ਦੇ ਪਾਤਰਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ। ਗਰਨੂਰ ਸਿੰਘ ਨਾਟਕ ਮੰਡਲੀ ਦਾ ਬਾਲ ਕਲਾਕਾਰ ਹੈ। ਨਾਟਕ ਮੰਡਲੀ ਦੇ ਗੁਰਨੂਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅਨਮੋਲਦੀਪ (16) ਪਿੰਡ ਡੋਡ, ਸਟਾਲਿਨਜੀਤ ਸਿੰਘ (17) ਵਾਸੀ ਡੋਡ, ਗੁਰਬਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਹਰਜੋਤ ਸਿੰਘ ਵਾਸੀ ਫਰੀਦਕੋਟ ਤਫਤੀਸ਼ ’ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਤੇ ਨਾਟਕ ਦੇ ਡਾਇਰੈਕਟਰ ਕੀਰਤੀ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਸਿੰਘ ’ਤੇ ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਧਾਰਾ 295,34 ਤਹਿਤ ਲੰਘੀ 28 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਕੇਸ ਦਰਜ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ। ਇਸ ਟੀਮ ਵੱਲੋਂ 25 ਸਤੰਬਰ ਨੂੰ ਬਠਿੰਡਾ ਵਿੱਚ ਨਾਟਕ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਆਖਰੀ ਸੁਣਵਾਈ 16 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਹੋਣੀ ਹੈ।

ਇਹ ਬੱਚੇ ਘਬਰਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਪਹਿਲੀ ਦਫਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲੋਂ ‘ਬਾਲ ਦਿਵਸ’ ਮੌਕੇ ਕੋਈ ਨਾਟਕ ਨਹੀਂ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਕੇਸ ਦੀ ਪੈਰਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਐਡਵੋਕੇਟ ਐਨ.ਕੇ.ਜੀਤ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਜੁਵੇਨਾਇਲ ਜਸਟਿਸ ਐਕਟ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੇਸਾਂ ’ਚ ਸੱਤ ਸਾਲ ਤੋਂ ਘੱਟ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੇਸਾਂ ’ਚ ਬੱਚਿਆਂ ’ਤੇ ਐਫ.ਆਈ.ਆਰ ਹੀ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪੁਲੀਸ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਕਿਸੇ ਐਕਟ ਦੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਸੀ ਕਿ ਇਨ੍ਹਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਨਾਟਕ ਖੇਡਿਆ ਗਿਆ ਸੀ

Courtesy: Punjabi Tribune Nov 15,2010



Sunday, November 14, 2010

Sunday, November 7, 2010

Bloody Face Of US Imperialism

Photo: Courtesy Feed Blitz

The most dangerous terrorist, whose hands are soaked with the blood of millions of Iraqi and Afghan people, is shedding crocodile tears at Taj Hotel, Bombay. Head of a Govt., which killed millions of children in Iraq through economic sanctions, is bemusing the Indian Children with dance. It is all a facade to intensify the exploitation of Indian people and its natural resources. Deals worth billions of dollars are to be signed to protect the super profits of American big business and their Indian partners. That is the central theme of his Indian visit.

What is happening in Obama's America? Here is an excerpt from an article:

Socialism? The Rich Are Winning The US Class War:
Facts Show Rich Getting Richer, Everyone Else Poorer

By Bill Quigley 25 October, 2010 Coun.otercurrentsrg

The truth is that for the several decades the rich in the US have been getting richer and the poor and middle class have been getting poorer. Look at the facts then make up your own mind.

Poor Getting Poorer: Facts

The official US poverty numbers show we now have the highest number of poor people in 51 years. The official US poverty rate is 14.3 percent or 43.6 million people in poverty. One in five children in the US is poor; one in ten senior citizens is poor. Source: US Census Bureau.

One of every six workers, 26.8 million people, is unemployed or underemployed. This “real” unemployment rate is over 17%. There are 14.8 million people designated as “officially” unemployed by the government, a rate of 9.6 percent. Unemployment is worse for African American workers of whom 16.1 percent are unemployed. Another 9.5 million people who are working only part-time while they are seeking full-time work but have had their hours cut back or are so far only able to find work part-time are not counted in the official unemployment numbers. Also, an additional 2.5 million are reported unemployed but not counted because they are classified as discouraged workers in part because they have been out of work for more than 12 months. Source: US Department of Labor Bureau of Labor Statistics October 2010 report.

The median household income for whites in the US is $51,861; for Asians it is $65,469; for African Americans it is $32,584; for Latinos it is $38,039. Source: US Census Bureau.

Fifty million people in the US lack health insurance. Source: US Census Bureau.

Women in the US have a greater lifetime risk of dying from pregnancy-related conditions than women in 40 other countries. African American US women are nearly 4 times more likely to die of pregnancy-related complications than white women. Source: Amnesty International Maternal Health Care Crisis in the USA.

About 3.5 million people, about one-third of which are children, are homeless at some point in the year in the US. Source: National Law Center on Homelessness and Poverty.

Outside Atlanta, 33,000 people showed up to seek applications for low cost subsidized housing in August 2010. When Detroit offered emergency utility and housing assistance to help people facing evictions, more than 50,000 people showed up for the 3,000 vouchers. Source: News reports.

There are 49 million people in the US who live in households which eat only because they receive food stamps, visit food pantries or soup kitchens for help. Sixteen million are so poor they have skipped meals or foregone food at some point in the last year. This is the highest level since statistics have been kept. Source: US Department of Agriculture, Economic Research Service.

Middle Class Going Backward: Facts

One or two generations ago it was possible for a middle class family to live on one income. Now it takes two incomes to try to enjoy the same quality of life. Wages have not kept up with inflation; adjusted for inflation they have lost ground over the past ten years. The cost of housing, education and health care have all increased at a much higher rate than wages and salaries. In 1967, the middle 60 percent of households received over 52% of all income. In 1998, it was down to 47%. The share going to the poor has also fallen, with the top 20% seeing their share rise. Mark Trumball, “Obama’s challenge: reversing a decade of middle-class decline,” Christian Science Monitor, January 25, 2010. http://www.csmonitor.com/USA/2010/0125/Obama-s-challenge-reversing-a-decade-of-middle-class-decline

A record 2.8 million homes received a foreclosure notice in 2009, higher than both 2008 and 2007. In 2010, the rate is expected to be rise to 3 million homes. Sources: Reuters and RealtyTrac.

Eleven million homeowners (about one in four homeowners) in the US are “under water” or owe more on their mortgages than their house is worth. Source: “Home truths,” The Economist, October 23, 2010.

For the first time since the 1940s, the real incomes of middle-class families are lower at the end of the business cycle of the 2000s than they were at the beginning. Despite the fact that the American workforce is working harder and smarter than ever, they are sharing less and less in the benefits they are creating. This is true for white families but even truer for African American families whose gains in the 1990s have mostly been eliminated since then. Source: Jared Bernstein and Heidi Shierholz, State of Working America. http://www.stateofworkingamerica.org/swa08_00_execsum.pdf

Rich Getting Richer: Facts

The wealth of the richest 400 people in the US grew by 8% in the last year to $1.37 trillion. Source: Forbes 400: The super-rich get richer, September 22, 2010, Money.com

The top Hedge Fund Manager of 2009, David Tepper, “earned” $4 billion last year. The rest of the top ten earned: $3.3 billion, $2.5 billion, $2.3 billion, $1.4 billion, $1.3 billion (tie for 6th and 7th place), $900 million (tie for 8th and 9th place), and in last place out of the top ten, $825 million. Source: Business Insider. “Meet the top 10 earning hedge fund managers of 2009.” http://www.businessinsider.com/meet-the-top-10-earning-hedge-fund-managers-of-2009-2010-4

Income disparity in the US is now as bad as it was right before the Great Depression at the end of the 1920s. From 1979 to 2006, the richest 1% more than doubled their share of the total US income, from 10% to 23%. The richest 1% have an average annual income of more than $1.3 million. For the last 25 years, over 90% of the total growth in income in the US went to the top 10% earners – leaving 9% of all income to be shared by the bottom 90%. Source: Jared Bernstein and Heidi Shierholz, State of Working America. http://www.stateofworkingamerica.org/tabfig/2008/01/19.pdf

In 1973, the average US CEO was paid $27 for every dollar paid to a typical worker; by 2007 that ratio had grown to $275 to $1. Source: Jared Bernstein and Heidi Shierholz, State of Working America. http://www.stateofworkingamerica.org/tabfig/2008/03/SWA08_Wages_Figure.3AE.pdf

Since 1992, the average tax rate on the richest 400 taxpayers in the US dropped from 26.8% to 16.62%. Source: US Internal Revenue Service. http://www.irs.gov/pub/irs-soi/07intop400.pdf

The US has the greatest inequality between rich and poor among all Western industrialized nations and it has been getting worse for 40 years. The World Factbook, published by the CIA, includes an international ranking of the inequality among families inside of each country, called the Gini Index. The US ranking of 45 in 2007 is the same as Argentina, Cameroon, and Cote d’Ivorie. The highest inequality can be found in countries like Namibia, South Africa, Haiti and Guatemala. The US ranking of 45 compares poorly to Japan (38), India (36), New Zealand, UK (34), Greece (33), Spain (32), Canada (32), France (32), South Korea (31), Netherlands (30), Ireland (30), Australia (30), Germany (27), Norway (25), and Sweden (23). Source: CIA The World Factbook: https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/fields/2172.html

Rich people live an average of about five years longer than poor people in the US. Naturally, gross inequality has consequences in terms of health, exposure to unhealthy working conditions, nutrition and lifestyle. In 1980, the most well off in the US had a life expectancy of 2.8 years over the least well-off. As the inequality gap widens, so does the life expectancy gap. In 1990, the gap was a little less than 4 years. In 2000, the least well-off could expect to live to age of 74.7 while the most well off had a life expectancy of 79.2 years. Source: Elise Gould, “Growing disparities in life expectancy,” Economic Policy Institute. http://www.epi.org/economic_snapshots/entry/webfeatures_snapshots_20080716/

Conclusion

These are extremely troubling facts for anyone concerned about economic fairness, equality of opportunity, and justice.

Bill is Legal Director of the Center for Constitutional Rights and professor of law at Loyola University New Orleans. You can reach Bill at quigley77@gmail.com

Wednesday, October 27, 2010

Arundhati Roy


ਤਰਸ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ 'ਤੇ, ਜੋ ਕਲਮਾਂ ਨੂੰ ਖਾਮੋਸ਼ ਕਰੇ !

ਮੈਂ ਸ਼੍ਰੀਨਗਰ, ਕਸ਼ਮੀਰ ਤੋਂ ਲਿਖ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਅੱਜ ਸਵੇਰ ਦੇ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਕਸ਼ਮੀਰ ਬਾਰੇ ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੇ ਇੱਕ ਜਨਤਕ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਉਸ ਬਦਲੇ ਮੈਨੂੰ 'ਦੇਸ-ਧ੍ਰੋਹ' ਦੇ ਦੋਸ਼ਾਂ ਥੱਲੇ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਇੱਥੇ ਲੱਖੂਖਾਂ ਲੋਕ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕੰਹਿਦੇ ਹਨ। ਮੈਂ ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਹੈ, ਉਹ ਮੈਂ ਤੇ ਹੋਰ ਟਿੱਪਣੀਕਾਰ ਬਹੁਤ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲਿਖ ਤੇ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਜੋ ਕੋਈ ਵੀ ਮੇਰੇ ਭਾਸ਼ਣਾਂ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਜਹਿਮਤ ਉਠਾਏ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਬੋਲੀ ਹਾਂ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਾਲਮ ਫੌਜੀ ਕਬਜਿਆਂ 'ਚੋਂ ਇੱਕ ਥੱਲੇ ਜੀਵਨ ਬਸਰ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹਨ; ਉਹਨਾਂ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਤਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਜੋ ਆਪਣੀ ਮਾਤਭੂਮੀ ਤੋਂ ਖਦੇੜੇ ਜਾਣ ਦੀ ਤ੍ਰਾਸਦੀ ਹੰਢਾ ਰਹੇ ਹਨ; ਕਸ਼ਮੀਰ 'ਚ ਮਾਰੇ ਗਏ ਕੁਡਾਲੋਰ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਦਲਿਤ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ, ਕੂੜੇ ਦੇ ਢੇਰਾਂ 'ਤੇ ਬਣੀਆਂ ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ 'ਤੇ ਮੈਂ ਜਾ ਆਈ ਹਾਂ; ਭਾਰਤ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਗਰੀਬਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਜੋ ਇਸ ਫੌਜੀ ਕਬਜੇ ਦੀ ਭੌਤਿਕ ਰੂਪ 'ਚ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਜਿਹੜੇ, ਇਸ ਬਣ ਰਹੇ ਪੁਲਸੀ-ਰਾਜ ਥੱਲੇ ਜਿਉਣ ਦਾ ਵੱਲ ਸਿਖ ਰਹੇ ਹਨ।

ਕੱਲ੍ਹ ਮੈਂ ਸ਼ੋਪੀਆਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ, ਦੱਖਣੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦਾ ਸੇਬਾਂ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸ਼ਹਿਰ ਜੋ ਪਿਛਲੇ ਵਰ੍ਹੇ ਆਸੀਆ ਤੇ ਨੀਲੋਫਰ ਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨੌਜਵਾਨ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਬੇਰਹਿਮ ਬਲਾਤਕਾਰ ਤੇ ਕਤਲਾਂ ਖਿਲਾਫ਼ ਰੋਸ ਵਜੋਂ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ 47 ਦਿਨ ਬੰਦ ਰਿਹਾ, ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਘਰ ਨੇੜਲੀ ਉਥਲੀ ਨਦੀ ਦੇ ਕਿਨਾਰਿਓਂ ਮਿਲੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਜਿਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲਾਂ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਵੀ ਕੀਤੇ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ। ਮੈਂ ਸ਼ਕੀਲ ਨੂੰ ਮਿਲੀ, ਨੀਲੋਫਰ ਦਾ ਪਤੀ ਤੇ ਆਸੀਆ ਦਾ ਭਰਾ ਤੇ ਉੱਥੇ ਮੌਜੂਦ ਅਸੀਂ ਸਭ ਜਣੇ ਘੇਰਾ ਬਣਾਕੇ ਬੈਠ ਗਏ ਤੇ ਇਸ ਘੇਰੇ 'ਚ ਬੈਠੇ, ਦੁੱਖ ਤੇ ਰੋਹ 'ਚ ਧੁਖਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਤੋਂ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਹਰ ਉਮੀਦ ਖਤਮ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ "ਅਜ਼ਾਦੀ" ਤੋਂ ਹੀ ਇੱਕੋ-ਇੱਕ ਉਮੀਦ ਸੀ। ਮੈਂ ਨੌਜਵਾਨ ਪੱਥਰਬਾਜਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲੀ, ਜਿਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਗੋਲੀਆਂ ਦਾਗ਼ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਨੌਜਵਾਨ ਲੜਕੇ ਨਾਲ ਸਫ਼ਰ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਅਨੰਤਨਾਗ ਜਿਲੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੇ ਅੱਲੜ੍ਹ ਉਮਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫ਼ਤਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਤੇ ਪੱਥਰ ਸੁੱਟਣ ਖਿਲਾਫ਼ ਸਜ਼ਾ ਵਜੋਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਹੁੰ ਪੱਟ ਦਿੱਤੇ ਗਏ।

ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ 'ਚ ਕਈਆਂ ਨੇ ਮੇਰੇ 'ਤੇ ਦੂਸ਼ਣ ਲਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ "ਭੜਕਾਊ - ਭਾਸ਼ਣ" ਦਿੱਤੇ ਹਨ, ਕਿ ਮੈਂ ਦੇਸ ਨੂੰ ਤੋੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁੱਲ ਉਲਟ, ਮੈਂ ਜੋ ਕਿਹਾ ਹੈ ਉਹ ਮੋਹ ਤੇ ਮਾਣ 'ਚੋਂ ਕਿਹਾ ਹੈ। ਇਸ 'ਚੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ, ਬਲਾਤਕਾਰ ਕਰਕੇ, ਜੇਲ੍ਹਾਂ 'ਚ ਸੁੱਟ ਕੇ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਹੁੰ ਪੱਟ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਹੋਣਾ ਮੰਨਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਨਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ। ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜ 'ਚ ਜਿਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ 'ਚੋਂ ਕਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਇਨਾਸਫ਼ ਲਈ ਤਰਲੋਮੱਛੀ ਹੈ। ਤਰਸ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ 'ਤੇ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਇਜ਼ਹਾਰ ਕਰਨ ਵਰਜੇ। ਤਰਸ ਅਜਿਹੇ ਦੇਸ 'ਤੇ ਜਿਸਨੂੰ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਜੇਲ੍ਹਾਂ 'ਚ ਸੁੱਟਣਾ ਪਵੇ ਜਦੋਂ ਕਿ ਫ਼ਿਰਕਾਪ੍ਰਸਤ ਹੱਤਿਆਰੇ, ਜਨਤਕ-ਕਤਲਿਆਮਾਂ ਦੇ ਮੁਜ਼ਰਮ, ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਘਪਲੇਬਾਜ, ਲੁਟੇਰੇ, ਬਲਾਤਕਾਰੀਏ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਗ਼ਰੀਬ ਜਨਤਾ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਣ ਵਾਲੇ ਅਜ਼ਾਦ ਘੁੰਮਦੇ ਹੋਣ।

Pity the nation that has to silence its writers.

Arundhati Roy responds to reports of possible arrest on charges of sedition

October 26 2010
I write this from Srinagar, Kashmir. This morning’s papers say that I may be arrested on charges of sedition for what I have said at recent public meetings on Kashmir. I said what millions of people here say every day. I said what I, as well as other commentators have written and said for years. Anybody who cares to read the transcripts of my speeches will see that they were fundamentally a call for justice. I spoke about justice for the people of Kashmir who live under one of the most brutal military occupations in the world; for Kashmiri Pandits who live out the tragedy of having been driven out of their homeland; for Dalit soldiers killed in Kashmir whose graves I visited on garbage heaps in their villages in Cuddalore; for the Indian poor who pay the price of this occupation in material ways and who are now learning to live in the terror of what is becoming a police state.

Yesterday I traveled to Shopian, the apple-town in South Kashmir which had remained closed for 47 days last year in protest against the brutal rape and murder of Asiya and Nilofer, the young women whose bodies were found in a shallow stream near their homes and whose murderers have still not been brought to justice. I met Shakeel, who is Nilofer’s husband and Asiya’s brother. We sat in a circle of people crazed with grief and anger who had lost hope that they would ever get ‘insaf’—justice—from India, and now believed that Azadi—freedom— was their only hope. I met young stone pelters who had been shot through their eyes. I traveled with a young man who told me how three of his friends, teenagers in Anantnag district, had been taken into custody and had their finger-nails pulled out as punishment for throwing stones.
In the papers some have accused me of giving ‘hate-speeches’, of wanting India to break up. On the contrary, what I say comes from love and pride. It comes from not wanting people to be killed, raped, imprisoned or have their finger-nails pulled out in order to force them to say they are Indians. It comes from wanting to live in a society that is striving to be a just one. Pity the nation that has to silence its writers for speaking their minds. Pity the nation that needs to jail those who ask for justice, while communal killers, mass murderers, corporate scamsters, looters, rapists, and those who prey on the poorest of the poor, roam free.

Arundhati Roy
(Courtesy SANHATI)

Friday, October 22, 2010


ਸ਼ਹੀਦ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਰੋਹ ਭਰਪੂਰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਂਟ

ਸ਼ਹੀਦ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਚੱਕ ਅਲੀਸ਼ੇਰ ਦੇ ਭੋਗ ਸਮਾਗਮ ਮੌਕੇ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਂਟ ਕਰਨ ਪਹੁੰਚੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਠਾਠਾਂ ਮਾਰਦਾ ਇਕੱਠ

ਸ਼ਹੀਦ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕਰਦੇ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਆਗੂ

ਕਲ੍ਹ ਮਿਤੀ 21/10/10 ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਚੱਕ ਅਲੀਸ਼ੇਰ ਵਿਖੇ ਸ਼ਹੀਦ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਭੇਂਟ ਕਰਨ ਲਈ 17 ਕਿਸਾਨ-ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਇਨਸਾਫ਼ਪਸੰਦ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਤੇ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 'ਚ ਭੋਗ ਸਮਾਗਮ 'ਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸਹੀਦ ਪ੍ਰਤੀ ਸਤਿਕਾਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਰੋਹ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਮੌਕੇ ਕਿਸਾਨ-ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਸਾਂਝੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸ਼ਹੀਦ ਦੀ ਪਤਨੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਸਨਮਾਨ ਕੀਤਾ ਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੇ ਵੀ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ।

ਬੁਲਾਰਿਆਂ ਨੇ ਬੋਲਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਿਆਸੀ-ਪੁਲਸ-ਗੁੰਡਾ ਗਠਜੋੜ, ਸੂਦਖੋਰ-ਆੜ੍ਹਤੀਆ ਸਿਸਟਮ ਤੇ ਭੂ-ਮਾਫੀਆ ਵਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਖੰਨਾ-ਚਮਿਆਰਾ, ਫਿਰ ਸਾਧੂ ਸਿੰਘ ਤਖ਼ਤੂਪੁਰਾ ਤੇ ਹੁਣ ਪ੍ਰਿਥੀਪਾਲ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਕਤਲ ਕਾਂਡਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਿਸਾਨ-ਮਜ਼ਦੂਰ ਤੇ ਜਮਹੂਰੀ ਲਹਿਰ ਤੇ ਤਿੱਖੇ ਹਮਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਤਲ, ਮੁਲਕ ਭਰ 'ਚ ਹਕੂਮਤ ਵਲੋਂ ਨਵੀਆਂ ਆਰਥਕ ਨੀਤੀਆਂ ਤਹਿਤ ਸਾਮਰਾਜੀ ਹਿੱਤਾਂ ਵਾਸਤੇ ਮਿਹਨਤਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਲੋਕ ਲਹਿਰਾਂ ਤੇ ਵਿੱਢੇ ਸਰਕਾਰੀ-ਗੈਰ ਸਰਕਾਰੀ ਤਿੱਖੇ ਹਮਲਿਆਂ ਦਾ ਹੀ ਅੰਗ ਹਨ। ਇਹ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਢੱਗਾਂ ਰਾਹੀਂ ਮਿਹਨਤਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜਮੀਨਾਂ, ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਲਈ ਚਾਹੀਦੇ ਬੁਨਿਆਦੀ ਸਰੋਤਾਂ ਤੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕਾਂ ਤੋਂ ਵਾਝੇਂ ਕਰਕੇ ਦੇਸੀ-ਬਦੇਸੀ ਧਨਾਢਾਂ ਨੂੰ ਮੁਲਕ ਦੇ ਵਸੀਲਿਆਂ ਤੇ ਕਾਬਜ਼ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਨੂੰ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਅਮਲ ਹੈ।

ਇਹਨਾਂ ਹਮਲਿਆਂ ਨੇ ਲੋਕ-ਹੱਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲਹਿਰਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਸਵਾਲ ਨੂੰ ਸ਼ਿਦਤ ਨਾਲ ਉਭਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਲਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੰਘਰਸ਼ੀਲ ਤੇ ਲੋਕ ਹਿੱਸਿਆਂ 'ਚ ਇਹਨਾਂ ਹਮਲਿਆਂ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਕੂਮਤੀ ਨੀਤੀਆਂ ਦਾ ਪਰਦਾਫਾਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਹਕੂਮਤੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੀ ਝਾਕ ਛੱਡਕੇ ਆਪਣੀ ਰਾਖੀ ਆਪ ਕਰਨ ਦਾ ਨਹਰਾ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

Tuesday, October 19, 2010

WAR AGAINST THE PEOPLE AND ROLE OF DEMOCRATIC FORCES

Photo: Courtesy INDIAN EXPRESS

DEMOCRATIC FRONT AGAINST OPERATION GREEN HUNT, PUNJAB HOLDS A MASSIVE CONVENTION AT JALANDHAR!

BUILD A BROAD SPECTRUM OF RESISTANCE MOVEMENTS!

OPPOSE NEO-LIBERAL POLICIES AND SUPPRESSION OF PEOPLES' MOVEMENTS THROUGH ARMED FORCES!

On 17th October, when people were celebrating Dussehra to mark the victory of Good over the Evil, the Democratic Front Against Operation Green Hunt, Punjab, held a massive Convention in Desh Bhagat Yadgar Hall, Jalandhar on “War against the people & Role of Democratic Forces.” It was addressed by noted pro-people thinker & Booker Award winner writer Arundhati Roy and Gandhian social activist Himanshu Kumar. Hundreds of people from all walks of life - University Professors, Research Scholars, Students, Artists, littérateur, cultural activists, press-persons, farmers, agricultural & industrial laborers, trade unionists, thinkers etc., participated from all across Punjab & Chandigarh. The Convention Hall having a seating capacity of 900 was overfilled & hundreds of people were left to hear the programme from outside the Convention Hall.

The Convention Hall was tastefully decorated with flex-hoardings having appropriate messages. The theme hoarding had the poem by Pastor Martin Niemoller – ‘FIRST THEY CAME FOR THE COMMUNISTS’, with a painting depicting peoples’ struggle in the background. Two others were having poems by two noted peoples’ poets of Punjab Sant Ram Udasi- MAGHDA RAHIN VE SURJA (Shine O Sun brightly) & Pash- ASIN LARANGE SATHI (Comrade! We will fight). There were quotations from Shaheed Bhagat Singh, ‘HAWA MEIN RAHENGI MERE KHIALON KI BIJLIAN’ (I may or may not live, but my ideas will remain galvanizing the air eternally)

The Convention was presided over by a presidium consisting of Dr. Parminder Singh (Professor Guru Nanak Dev University, Amritsar), Prof. A.K.Maleri (Ludhiana), Sh. Yash Pal (Retired Teacher and Editor VARG CHETNA), Prof. Ajmer Singh Aulakh (Noted pro-people Punjabi Dramatist), Com Gandharav Sen Kochhar & Sh. Naunihal Singh(both from Desh Bhagat Yadgar Committee, formed to honor the martyrs of Gadar Movement).

Arundhati Roy opened her speech with the remark that the Indian state has been waging a war against its own people in many parts of the country such as North East, Kashmir, Punjab and many other places for the last 60 years using military and the police to ruthlessly suppress them. She paid rich compliments to the poor people and tribals living in the forests of Chhattisgarh, Jharkhand, Orissa, Andhra, West Bengal & Maharashtra, who were fighting valiantly to save their lands, forests, water & mineral wealth from being plundered by the world’s richest companies. Preaching non-violence to the tribals of Chhattisgarh is immoral. To those, who accuse the tribals of being violent, she asked: ‘When people are forced to die of hunger, when they are uprooted after depriving them of their lands & livelihood, in the name of development, is it not violence?’ Is it not ironic to advise those, who have empty stomachs and empty pockets, to follow the Gandhian tools of Hunger strike and boycott of foreign goods?

She said that to oppose operation Green Hunt, one need not go and fight in the jungles of Dantewada. Fighting against injustice at our own place is also an important contribution to this cause. Struggles against SEZ and the exploitative Commission Agent (ARHTIYA) system in Punjab are part of the fight against operation Green Hunt. She called upon the intellectuals and toiling sections of the masses to build a broad spectrum of resistance movements against the neo-liberal policies of the State and its onslaught on the peoples’ movements in the form of armed operations such as Green Hunt.

Commenting on the ongoing events in the states under operation Green Hunt, she said that there is a strong link between development and genocide. There is genocide under the façade of development. When the people are uprooted from their lands, culture sources of livelihood, they are doomed to die. In India Crores of people suffer from the AIDS of malnutrition. Malnutrition not only leads its victim to death, but casts its agonizing shadow on the next generations also.

She said while the Naxals are fighting a protracted war against the capitalist system and big corporates, the Indian state was fighting war against its own people. She suggested having diverse methods of resistance in a wider struggle to challenge oppressive policies of the state.

She said the Green Hunt began in Punjab earlier than Chhattisgarh, with the advent of “Green Revolution”. Green Hunt is infact the phenomenon to deprive the people of their land and the resources attached to it such as water, forests, mines etc. Green Revolution and the farmers’ suicides in its aftermath is pointer to this. About 1,80,000 debt trapped farmers have committed suicides in the country. She deplored the Punjab Govt for having branded the 17 organization of farmers and agri-labourers as Naxalite front organizations. Those who raise their voice against injustice are branded as Naxalite. If the rulers continued to follow the policies of privatization & liberalization, then they shall have to deploy army in the whole country. In two decades of neo-liberal policies, the number of people below poverty line have increased manifold, while 100 people own 25 percent of national wealth.

She said the Indian democracy has become shallow. Democracy doesn’t mean mere periodic elections. Democratic rights of the people are being trampled under the foot. Indian Constitution has lost its meaning as the judiciary, media & Parliament have all been made to serve the corporates and monied people. Media is in the hands of corporates. Courts have gone beyond the reach of common man and have become a tool to endorse neo-liberal anti-people policies of the State.

There was a lively discussion on her speech and she answered most of the questions raised by the participants.

Noted Gandhian Himanshu Kumar, who had gone on a cycle-yatra of Rajasthan, Gujrat & Maharashtra, after addressing 16 conventions against Operation Green Hunt throughout Punjab on the invitation of the Democratic Front, shared his assessment of the situation prevailing in those states. He said the situation was explosive everywhere. There were many Dantewadas in the making due to anti-people policies of the rulers. He said in Gujrat, the Forest Rights Act envisages grant of land up to 10 acres on lease to tribals in the forest areas. But Modi Government has not granted even an inch of land to them. But the same Govt has gifted away 1,02,000 acres of land to 176 corporate houses. A functioning university has been closed to provide land to Tata’s Nano plant. A hundred people of this country control 25 percent of its wealth. Our Prime Minister says the people are becoming violent. But the question is why after six decades of independence, there is violence. Are only the Naxalite responsible for this violence? In fact the development model, being implemented by the rulers is resulting in the poor becoming poorer and the rich becoming richer. Development has become synonymous with depriving the poor of their livelihood resources, such as land, water, forests, mineral wealth etc., to fill the coffers of the rich. It will definitely breed violence. Instead of following the principles of social justice and equity, we are following the law of jungle, where might is right. This situation has to be changed. Quoting Gandhi & Vinoba Bhave, he said that if injustice and inequity persists in the society, violence is inevitable, because the victims of injustice & inequity cannot be expected to take the things lying down; they will definitely revolt to change the system, to assert their rights. He said injustice must not be tolerated. It should be resisted at all costs. Non-violence should never become an excuse to run away from the fight against injustice.

Both the speakers were presented with the portraits of Shaheed Bhagat Singh, a poster with Pastor Niemoller’s poem, and a set of three books- ‘History of Gadar Party’, ‘History of Naujwan Bharat Sabha’ & ‘Dialogue with the Revolutionaries’. Mrs. Veena wife of Himanshu Kumar, who spent 18 years with him at Dantewada, serving the tribals was also honored.

After the convention Arundhati Roy held an interaction with Research Scholars & students from three universities of Punjab & prominent historians in the Gadar Museum Hall. She along with Himanshu Kumar & his family and Sanjay Kak, went around the museum evincing keen interest in the revolutionary history of Punjab, particularly the Gadar movement.

At the end of the convention the participants passed resolutions with raised hands demanding an end to Operation Green Hunt; withdrawl of military and para-military forces from the tribal areas; disbanding Salwa Judam & such other fascist organizations; recognizing the rights of tribals over their forests, lands, water and natural resources; stopping SEZ and uprooting of tribals in the name of development; roll-back neo-liberal policies of privatization, globalization & liberalization; repeal black laws such as Armed Forces Special Power Act, Unlawful Activities Prevention Act etc.; stop false encounters and implication of innocent people in false criminal cases; revoke the ban imposed on CPI Maoist and its front organizations; allow the pro-people press-persons and democratic organizations to visit tribal areas; hold judicial inquiry in the killing of Maoist leader ‘Azad’ in a fake encounter; stop the conspiracies to foist false cases on Arundhati Roy, Himanshu Kumar, Nisha Biswas, and other noted intellectuals; punish the murderers of peasant leader Sadhu Singh Takhtupura and Pirthipal Singh Alisher and the killers of peasants at Khanna Chamiara in Punjab; Stop implicating leaders & activists of mass organizations of farmers, agri-labourers, employees, unemployed youth in Punjab & other states in false criminal cases and torturing them; Close all the interrogation centers such as the one at Amritsar known as Joint Interrogation Center.